-
- Bumblebee uçan
-
- yabanarısı
Hayvanları gözlemlerken birçok bilimsel hipotez ve daha sonra yasalar keşfedildi. Havadaki bir kişiyi yamaç paraşütü için ilk cihazlar kuşların ve böceklerin kanatlarından kopyalandı. Bilim adamları yaşayan bir yaratığın uçuş prensibini incelediler ve bunu bilimsel açıdan açıklamaya çalıştılar. Ve sadece son zamanlarda bir yaban arısının neden uçtuğunu anlayabildiler.
İpucu!
Araştırmacıların ve bilim insanlarının dikkati, o zaman bilinen tüm fizik yasalarının aksine, uçan küçük bir böcek tarafından çekildi. Şekli aerodinamik koşulları karşılamayan hacimli gövdesi, küçük, göze çarpmayan kanatlara uymadı. Oybirliği ile iddia edildi yabanarısı bu tür fiziksel verilerle uçamaz.
Hatalı hipotez
Matematiksel formüller ve aerodinamik yasaları birçok böceğin uçuşunu açıkladı:
- kelebekler;
- arılar;
- sinekler;
- sivrisinekler;
- böcek ve diğerleri.
Uçan canlılar hava analizine tabi tutuldu ve bazı hesaplamalardan sonra nasıl uçtuğunu belli etti. Dönüş, arının en yakın akrabası olan yaban arısına geldiğinde, bilim adamları durdu. Uçağa etkiyen kaldırma kuvvetinin hesaplandığı formülleri uygulamaya çalıştılar.
İpucu!
Bu formüllerin bir böceğin uçuşuna uymaması şaşırtıcı değildir. Kanatlarının yüzey alanı, ağır bir gövdeyi kaldırabilecek bir kuvvet oluşturmak için çok küçüktü. Burada hava akımında planlamadan bahsedilmiyordu. Sonuç açık ve meraklıydı: bir yaban arısı uçamaz.
Her şey kanatlarla ilgili
Bilim ve teknoloji durmadı ve kısa sürede uçan bombus arıları sorununa geri döndü. Şimdi bir yaban arısının nasıl uçtuğunu kaydeden bir video kamerada bu sorunun çözümüne daha dikkatli yaklaştılar. Modern ekipman yardımıyla, böcek kanatlarının tüm hareketlerini yavaş hareketlerle düşünmek ve yeni bir hipotez oluşturmaya başlamak mümkün oldu.
Videoda uzmanlar kanatların hareket prensibini fark ettiler. Küçük ve sıra dışı, çok sıradışı salıncaklar yaptılar. Pistonlu hareketlere ek olarak, aynı anda küçük bir titreme gibi ince titreşim titreşimleri gerçekleştirdiler. Böceğin uçuşuna neden olan bu yüksek frekanslı salınımlardır.
İlginç!
Arının kıllı akrabalarının hareketlerinin gözlemleri sırasında saniyede 300-400 flaş yaptığı tahmin edildi.
Kanatların bu mikro-titreşimleri sayesinde, uçları etrafında değişken yoğunluk değerine sahip hava türbülansları oluşur. Hava akışlarının yoğunluğundaki fark, böceğe etki eden bir kaldırma kuvveti oluşturur. Bu tür girdaplar bir kelebeğin veya bir arının kanatlarının çırpılmasıyla sahip değildir, bu nedenle başlangıçta bu sonuca varamadılar.
Bir fizikçiden kanıt temeli
İlk kez, bir yaban arısının uçuşu hakkında bilimsel olarak temelli bir görüş geçen yüzyılın ortalarında kamuoyuna duyuruldu. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ünlü Cornell Üniversitesi'nde çalışan fizikçi Zheng Jane Wang, türbülans nedeniyle asansör oluşumu için kanıt sağlamıştır.
Fizikçi bu konuda kapsamlı bir araştırma yapmak için çok zaman harcadı ve hipotezine itiraz yoktu.Ayrıca fizik yasalarına göre bir yaban arısının uçamayacağından emin olan bilim adamlarının ana hatalarının, aerodinamiğin belirli alanlarında yeterli bilgi eksikliği olduğunu belirtti.
Kanatların statik bir durumuna sahip bir uçağın uçuşunu hesaplayan formüllerin kullanılması, kanatlarını birkaç düzlemde aktif olarak çırpan bir böceğin uçuşunu hesaplamak imkansızdır. Havadaki bu hareket, durağan olmayan gaz viskoz dinamiklerinin bölümünün çarpıcı bir örneğidir.
Tüm bu çalışmaların sonucu, arının tüylü akrabalarının uçabileceği sonucudur. Daha ilginç olan, büyük zihinlerin bu karmaşık ve uzun sonuçları olmadan bir böceğin hem uçması hem de uçmaya devam etmesidir. Daha sonra yeni bir yaban arısı aerodinamiği hipotezi ortaya çıksa bile, ne olursa olsun günlük uçuşlarını yapmaya devam edecektir.
