İki tür böcek marangoz ve sucul büyük karşılaştırma

Büyük hidrofobi böceği, faunamızın en yaygın temsilcilerinden biridir. Dünyanın hemen hemen her köşesinde bulunabilir: Akdeniz'de, Kafkasya'da, Güney Sibirya'da ve Primorye'de. Böcek Hindistan'da, Çin'de ve Avrupa ülkelerinde yaşayabilir. Bu böceklerin büyük bir ailesinin, her birinin kendi rengi, özellikleri ve yaşam tarzı olan yaklaşık iki bin türü vardır.

Böcek özellikleri

Büyük böcek bir su sakinidir. Akrabaları arasında en büyüğüdür - hidrofilik gövdenin uzunluğu 5 cm'ye kadar ulaşır, görüş hidrofobinin siyah parlak rengiyle çekilir. Kenarlıklı bir böcekle karşılaştırırsak, dışa doğru bazı benzerlikleri vardır. İkincisinin çarpıcı bir ayırt edici özelliği, böceğin uzun gövdesini çevreleyen dikkat çekici bir sarı sınırdır.

Böceğin büyük kafasında büyük gözler ve kısa kulüp şeklinde antenler bulunur. Karın kenarlarında kırmızı lekeler görebilirsiniz. İnce oluklu Elytra, vücudun dorsal tarafında bulunur. Onların altında 6 çift karın spiracles vardır.

Büyük bir hidrofobinin vücut şekli dikdörtgen ve dışbükeydir. Saçaklı bir yüzücünün gövdesi ile karşılaştırıldığında, daha az aerodinamiktir. Bu nedenle, hantal bir böcek yavaş ve çok isteksizce yüzer. Bu ayrıca böceğin orta ve arka ayakları ile asenkron hareketler yaptığı için de olur.

Ek olarak, hidrofilik uzuvların üçgen uzantıları vardır ve yüzücünün üzerinde disk şeklinde emiciler vardır. Sonuç olarak, bacakları küreklerin işlevini o kadar akıllıca yerine getirmez. Bu yüzden böcek suda büyüyen bitkilerin çalılıklarında daha fazla sürünmeyi tercih eder. Su severlerin bir fotoğrafı aşağıda sunulmuştur.

yaşam biçimi

Dalgıç, sıcak bir mehtaplı gecede uçmayı tercih eden, esasen gece yaşam tarzına öncülük eder. Böceğin, kendini savuntuğu ve hoş olmayan bir elytra çıngırağı üreten birçok düşmanı vardır. Bir su birikintisi, düşmanı başka bir şekilde korkutabilir ve vücuttan hoş olmayan bir koku çıkarır.

Kanatçıklı yüzücü ve su aşığı büyüktür ve alışkanlıklarında farklılık gösterir. Tırmanışta bir su aşığı kafasını çıkarır ve antenleri ile hava çeker. Sonuç olarak, oksijen karnı aşağıdan sararak bir tür kabarcık oluşturur. Yüzücü hava alıyor, karnıyla birlikte yükseliyor.

Büyük bir hidrofirin ana yaşam alanı bir gölet, gölet veya nehirdir, böceği cirrus hem akan hem de durgun suda yaşayabilir. Büyük bir hidrofobinin beslenmesi yosunlar, su bitkilerinin çürümüş kısımları, ölü böceklerin kalıntıları ve nehir balıklarıdır. Bu böcekleri evde bir akvaryumda tutarsanız, akvaryum balıkları, kan kurdu, tübül kabakulak ve hatta marul veya karahindiba yaprakları için yiyeceklerle besleyebilirsiniz.

Yüzücü, tüm küçük su sakinlerine saldıran bir avcıdır: salyangoz, kurbağa yavruları, böcekler, kabuklular ve yavru. Dalış böceği ve larvası, sadece yavru değil, aynı zamanda balık yumurtası da yedikleri için balıkların en tehlikeli düşmanlarıdır.

üreme

Böcekler, baharın gelişiyle aktif olarak çoğalır, daha sonra dişi yumurta bırakmaya hazırlanır. Karın kağıda tutarak, örümcek ağlarını serbest bırakır.Onları daha sonra yumurta bırakacağı bir koza dokuma için kullanır. Dişi dolu koza, aynı ipliklerden yapılmış bir kapakla örtülür. Üzerine bir hava iletkeni görevi gören bir boynuz direği monte ediyor. Bu tasarım istikrarlı bir mekik benziyor.

Büyük sucul ve yüzücünün larvalarının yaşam tarzı

2-2.5 hafta sonra, görünüşte çürümüş yüzücünün larvalarından çok farklı olan larvalar ortaya çıkar. Daha kalın ve sakar. Güçlü mandibles büyük bir kafada bulunur. Ayrıca kozadan ayrılmamaları, ancak ilk tüy dökülene kadar içinde kalmaya devam etmeleri şaşırtıcıdır.

Bu dönemde yiyecekler koza ve kendi kabuklarının kabuğudur. Belli bir süre sonra larvalar küçük salyangozlarla beslenmeye başlar ve hatta balık kızartması yiyebilir. Genç yavrular bitkilerden yüzmekten daha çok hareket etmeyi tercih ederler. Bu şekilde, suyun yüzeyine ulaşır, böylece karın ucunda bulunan spiracles yardımı ile hava temini sağlar.

Bir yüzücünün ve bir su aşığının larvalarının farklı bir beslenme şekli vardır. Salyangoza saldıran hidrofobik larva, güçlü çene kemiği ile kabuğunu ezir. Sonra kurbanına sindirim sıvısı yakar, bu da avı seyreltir. Sonra sindirilmiş güzellikleri emmeye başlar. Yüzücünün larvası sindirim suyunu avının iç kısmına enjekte eder, daha sonra içeriden emer.

Hidrofil ve yüzücünün larvalarındaki düşmanlara karşı koruma yöntemi de farklıdır. Tehlike sırasında yüzücünün larvası keskin acılarını serbest bırakır. Hidrofobik larva, yarı ölü gibi davranarak kurnazlıkla alınır. Tehlike sırasında, suyu lekeleyebilecek, düşmanı korkutacak siyah sıvı geğirir.

Yavrulaşma için kıyıya hidrofobik larvalar seçilir. Yetişkin böcekleri pupadan sadece yaz sonunda ortaya çıkacak, daha sonra tekrar su elementini fethetmeye gidecekler.

İki böcek türünü karşılaştırdıktan sonra, yakınlarda yaşayan bu su sakinlerinin çok farklı olduğu anlaşılmaktadır. Ve fark sadece dalgıç ve yüzücünün yediği değildir. Bir çevrede yaşama farklı şekillerde adapte oldular: farklı bir nefes alma, geliştirme ve aynı zamanda larvaların beslenmesi.