Tehlikeli zehirli tırtılların tanımı ve fotoğrafları

Diğer böceklerin aksine, çoğu kelebek larva aşamasında bile güzeldir. Tırtıllar genellikle bir kelebeğe göre daha güzel bir görünüme sahiptir. Gelecekteki kelebeklerin çoğu insanlara tamamen zararsızdır, ancak aralarında tehlikeli olanlar da vardır. Garip bir tesadüfle, Avrasya topraklarında Avustralya ve hem de Amerikan kıtasında yaşayan gerçekten zehirli tırtıllar ortaya çıkmadı. Ancak Avrasya, insanlar için hoş olmayan tırtıllardan yoksun değil.

Zehirli Tırtıl Çeşitleri

Bu türlerin hepsi insanlar için tehlikeli değildir, çünkü bazıları vücutta beslendikleri bitkilerin zehirini biriktirir. Resmi olarak zehirlidirler. Asıl tehlike, bu türlerin sadece onları yemeye karar verenler içindir. En tehlikeli tırtıllar gezegenin tropikal ve subtropikal bölgelerinde yaşar.

Lonomia (Lonomia obliqua)

Birçok lonom türü çok renkli larvalara sahiptir. "Cub" daki parlak görünüm bir sebepten dolayı ortaya çıktı. Zehirlidirler.

İpucu!

Ancak yalnızlıkta, tırtıl görünümü daha çok nadir bir yosunun büyüdüğü bir çubuk gibidir. Böyle sade bir görünüme sahip, bu gezegendeki en zehirli tırtıl. Zehri bir kişiyi öldürebilir.

Güney Amerika ülkelerinde yüzün yalnızlığının zehirinden, her yıl birkaç kişi ölüyor. Ama her şey o kadar korkutucu değil. Aslında, yalnızlık zehiri insan vücuduna küçük dozlarda girer. İçi boş lonomi sivri uçlarına tek bir dokunuş fazla zarar vermez. Ölüm için, vücudun stabilitesine bağlı olarak tırtıllara 20 ila 100 kez dokunmak gerekir. Böyle bir zehir zehiri elde etmek aslında zor değildir. Bir ağaç gövdesine yanlışlıkla bir tırtıl kümesine dokunmak yeterlidir. Koruyucu renklenmeleri nedeniyle, bu larvalar zayıf bir şekilde görülebilir.

Toksik madde antikoagülan etkiye sahiptir ve vücutta birikebilir. Kritik bir zehir dozuna ulaşıldığında, kişi iç kanamaya başlar ve bu da ölüme yol açabilir. İntrakraniyal kanama özellikle tehlikelidir.

Megalopyge opercularis

Böcek Amerikan kıtalarında yaşar ve Rusça adı yoktur. Bu kelebeğin larvalarına bazen koket denir. Bir at kuyruğu ile sert kürk bir yumru gibi görünüyor. Düşmanlara karşı korumak için, bu tırtıl sert kıllara gizlenmiş zehirli sivri uçlara sahiptir.

Dokunulduğunda, sivri deriyi delip kırır, zehiri serbest bırakır. Hasarlı bölgede, uzuv boyunca yayılan güçlü bir "sarsıntı" ağrısı vardır. Zehrin dokuya girdiği yerde kırmızı lekeler görülür. Şiddetli zehirlenme veya bireysel hoşgörüsüzlük ile aşağıdakiler oluşabilir:

• kusma;
• bulantı;
• baş ağrısı;
• lenf düğümlerine zarar;
• midede rahatsızlık.

Anafilaktik şok veya nefes darlığı bazen mümkündür. Normal durumlarda, Megalopid zehirlenmesi belirtileri birkaç gün sonra kaybolur. Acı bir saat içinde kaybolur. Ancak büyük miktarda zehir aldığınızda, ağrı 5 güne kadar sürebilir.

İpucu!

Bu, Kuzey Amerika'daki en zehirli tırtıllardan biridir.

Hickory Bear (Hickory Bear) (Lopory ayı)

Beyaz tüylü tırtıl tehlikeli görünmüyor. Zehiri yok. Ancak kolayca ayrılan kıllar mikroskopik çentiklerle kaplıdır.Ellerde pürüzlü deri ile bu tırtıl zararlı olamaz, ancak bazı kılları için kaşıntı ve döküntüye neden olur. Alerjisi olan insanlar özellikle kıllardan etkilenir.

Önemli!

Bu tırtıla dokunduktan sonra gözlerinizi ovmayın. Bu, ana tehlike Ayı hikori. Tırtıklı kıllar gözün mukoza zarına ısırır ve sadece oradan cerrahi olarak çıkarılabilir.

Maymun tırtıl

Bir cadı güvesi larvası. Her iki yüzünde de çekici olmayan bir böcek. ABD'nin güneyinde yaşıyor. Pençeler yerine emiciler olan sümüklü böcek ailesine aittir. Hareket ederken, sümüklü böceklere benziyor. Arkada setae kaplı 6 çift çıkıntı vardır.

İpucu!

Daha önce zehirli olarak kabul edildi, ancak deneyler bu izlerin zehiri olmadığını gösterdi. Alerjiye eğilimli insanlarda, cilde sıkışmış kıllar kaşıntı ve yanmaya neden olur.

Saturnia io (Otomasyon)

Bir tür Tavus kuşu gözü. İlk aşamadaki tırtıllar kırmızımsı renktedir. Daha sonra rengi yeşile çevirerek bazı ağaçların “kediciklerine” benzer hale gelirler. Saturnia io'nun yaşlılıkta üst fotoğrafında, gelişimin ilk aşamasında alt larvada.

Tırtıllar, en ufak bir tehlikede düşmana atılan güçlü zehirli sivri uçlarla korunur. Bu zehirle temas erukizme yol açar: toksik dermatit. Erüsizm aşağıdaki semptomlarla karakterizedir:

• kabarcıklar;
• kaşıntı;
• şiddetli ağrı;
• lenfanjit;
• şişme;
• cilt nekrozu.

Bazen erukizm doku ölümüne neden olur.

Ancak tüm bu tehlikeler oldukça egzotik ülkelerde yaşıyor ve her Rus turist onlarla karşılaşmayacak. Ancak evden ayrılırken yavrulara rastlayabileceğiniz üç tür kelebek vardır. Rusya'nın zehirli tırtılları ölümcül tehlike taşımaz, ancak çok hoş olmayan izlenimler verebilirler.

Rus türleri

Bu kelebekler sadece Rusya'da değil, Avrasya kıtasında da yaygındır. Karakteristik bir özellik sadece Redtail larvasıdır. İpekböceği yavruları, belirsiz bir renkle karakterizedir. Tek ayırt edici özelliği uzun bir anızdır. Bu nedenle, Rusya'nın zehirli tırtıllarının aşağıdaki açıklamalarıyla birlikte bir fotoğrafı.

Redtail (Calliteara pudibunda)

Bu gece kelebeğinin adı - sadece bıyık üzerinde kırmızı renk bir görünümün bulunduğu meyve bitkileri zararlısı. Ancak larvalar nedeniyle bu böcek tarafından böyle bir isim elde edildi. Kırmızı kuyruklu / keskin ayaklı tırtıllar farklı bir renge sahip olabilir:

• gri;
• pembe;
• koyu kahverengi;
• limon sarısı.

Ancak bu tür tırtılların vazgeçilmez bir özelliği, larvaların arka ucuna yapışan bir grup uzun kızıl veya ahududu kırmızısı kıllardır. Böcek ciddi zarara neden olamaz. Tırtıl gövdesindeki kıllarla temas, bir kişide kızarıklık şeklinde alerjik reaksiyona neden olur. Habitat, Uzak Kuzey hariç Avrasya'dır. Kayın ve meşe ormanlarını tercih eder.

İpekböceği Kampı (Thaumetopoeidae)

Bu ailenin birkaç türü var. İpekböcekleri sadece Amerika kıtalarında ve Avustralya'da yoktur. Rusya'da iki tür yaşıyor:

• çam iğneleri ile beslenen yürüyen çam ipekböceği (Thaumetopoea pinivora);
• yürüyen meşe ipekböceği (T. processionea) meşe yaprakları ile beslenir.

Bu kelebekler, tırtıllarının öne çıkan bireyin ipek ipliğine odaklanarak birbiri ardına kesinlikle hareket etmeleri nedeniyle “yürüyen” önekini aldı.

İpekböcekleri, ormanların tüm hektarlarını yok edebilecek zararlı zararlılardır. Ipek ipliği ile "şanssız" ağaçları örmek için aldıkları "ipekböceği" adı. Dut ipekböceği kullandıkları ipekböceklerinin alan ilişkileri yoktur.

İlginç!

tırtıllar ipekböceği genellikle vücutta kıllar yoktur.

Kamp larvaları kalın uzun kıllarla kaplıdır. Kıllarda “suçlunun” vücuduna nüfuz etmelerine yardımcı olan mikroskopik çentikler vardır.

Bu nedenle, ipekböceği tırtılının zehiri söz konusudur.Cilde sıkışmış kıllar sadece vücudun içinde hareket edebilir. Çok kırılgandırlar ve onları çıkarmak imkansızdır. İçe doğru hareket ederken, kılların parçaları kaşıntı, çizik ve kabarcıklara neden olur. Bu, tahriş edici maddelere karşı yaygın bir cilt reaksiyonudur. Derideki opuntia kaktüsünün en küçük koruyucu iğnelerini "yakalayanlar", cilt üzerinde benzer bir reaksiyon aldı.

Rus tehlikeli tırtıllarında, kıllar genellikle toksik değildir, ancak kolayca kırılır ve suçlularını küçük bir kıymık kütlesi ile ödüllendirir. Herhangi bir şeye dokunmanız önerilmez tüylü tırtıllar. Ve bu larvaların dokunduğunda anızlarını ne kadar kolay kaybettiğini görmek için onlara bir değnek ile dokunabilirsiniz.

İle ilgili genel güvenlik ilkesi her türlü kelebek tırtılları: asla kıllarla korunanlara dokunmayın.