Gri sıçan

Gri sıçan veya pasyuk, farelerin alt sınırına ait yeryüzündeki en yaygın memeli türüdür. Bu kemirgenler her insana aşinadır, çünkü her zaman insan yerleşimlerine veya faaliyetlerinin israfına yakın yaşarlar.

Görünüm, kökeni

Sıçan görünümü yeterince tanınabilir. Diğer türler gibi, gri ahır sıçanı da 20-27 cm uzunluğunda 400 g ağırlığında oval bir gövdeye ve bazen tüm hayvanla aynı uzunlukta olan kel bir kuyruğa sahiptir. Namlu geniş, ancak biraz uzamış, bıyıklar neredeyse beyaz. Kürkünün farklı grimsi renk tonları olabilir: kırmızımsı kahverengi, kirli okra veya agouti, karın genellikle daha hafiftir (aşağıdaki gri sıçanın fotoğrafına bakın).

Biyologlara göre, bu sıçanların anavatanı, Çin ve Avrupa arasındaki sürekli deniz ticareti sayesinde, birkaç yüzyıl önce yayıldıkları Çin Doğu'dur. 18. yüzyılda, gri sıçan yanlışlıkla başka bir isme sahipti - İngiliz biyolog J. Berkenhout tarafından kendisine verilen Norveç sıçanı, hayvanın Norveç'ten Avrupa'ya geldiğini düşündürüyor.

Geçtiğimiz yüzyıllar boyunca, gri sıçanlar, çok soğuk oldukları anakara Antarktika ve su ve sıcak olmayan boğucu Afrika çölleri hariç, dünyaya yayıldı. Su kaynağının olduğu her yerde yaşarlar, çeşitli iklim koşullarına hızla uyum sağlarlar.

Beslenme ve Üreme

Gri veya bodrum sıçanları esas olarak gece yaşam tarzına yol açar: aktivitede 7'den 8'e kadar zirve yaparlar. Ancak, gündüzleri, yuvalar gerektiği gibi ayrılır. Sığınma evleri: budak ve kütükler, yiyecek buldukları yerlerde bulunan yuvalar. Çoğu zaman, bunlar düzenli depolama alanları, mahzenler, bodrumlar, şehirdeki ve çevredeki kanalizasyonlardır.

İlginç!

Koloniler 30 kişiye kadar yaşar ve bölgelerini diğer bireylerin tecavüzlerinden korur. Her sürü kendi kendine özgü kokuyu belirler. Her grupta baskın güçlü bir erkek vardır. Koloninin her üyesi kendi başına yiyecek arar.

Gri sıçanların ana yemeği: et ve balık, tahıl ve gıda atığı. Ürün sıkıntısı ile saman, yabani ot, ağaç kabuğu, kağıt, leş, çürük sebze ve meyvelerle beslenebilirler. Buna ek olarak, dişleri, öğütmek için sürekli bir şeyler kemirmek zorunda kalacak şekilde düzenlenmiştir, aksi takdirde çok uzun dişler müdahale eder ve rahatsızlık verir.

Aç bir ot sıçanı, küçük hayvanlara saldırarak avcı olabilir. Bazı raporlara göre, uzaktaki Pasifik adalarına ulaştıklarında, sadece yuvalardaki kuş yumurtalarını beslemeye başladıklarında, bazı kuş türlerinin yok olmasına katkıda bulundular.

3 aylık sıçanlar yavruları üreyebildikleri için hızla büyürler. Kemirgenler yüksek doğurganlıklarından dolayı hızla ürerler: istatistiklere göre, tek bir dişi, her biri 10'a kadar küçük sıçan yavrularının doğduğu 8 kuluçkaya sahip olabilir (bebeklerle fotoğraftaki sıçan pasukuna bakın).

İlginç!

Doğada, gri sıçanlar herhangi bir koşula çok kolay uyum sağlar, iyi dalış yapar ve yüzer, keskin bir zihne sahiptir, bir sıçramada 80 cm yüksekliğe kadar zıplayabilir ve 12 km / s hıza kadar alanın etrafında hareket edebilir.

Tarım için zarar

Gri sıçanlar, tahıl ekili alanlarda bol miktarda yiyecek alabildikleri kırsal alanlarda çok yaygındır. Ayrıca banliyö bölgelerine yerleşmeyi severler: kulübelerde ve bahçelerde, bodrumlarda ve kulübelerde, parklarda ve özel banliyö evlerinde. Burada, çöpleri ve hatta hayvan dışkısını küçümsemeyen yiyecek kaynakları buluyorlar.

Bu tür tat tercihleri ​​için sıçanlar tehlikeli enfeksiyonlar taşır insanlar için: veba, kuduz, bruselloz, hepatit, leptospirosis ve daha birçok hastalık.

Çiftliklerde çok somut hasara neden olurlar:

• tahıl ve baklagiller, sebzeler ve meyveler hasatının bir kısmını yok etmek;
• mahsulün saklandığı kutuları ve torbaları bozun;
• sebze bahçelerinde bitki ve çiçeklerin, sebzelerin, meyvelerin ve meyvelerin yeraltı kısımlarını alıp yiyorlar;
• eve tırmanmak, gri sıçanlar ev ve konut binalarının duvarlarındaki delikleri kemirir, mobilyaları bozar, elektrik tellerini ısırır, kablolama kısa olduğu zaman bile yangına neden olabilir;
• sıçanlar insanlara saldırabilir ve evcil hayvanlar.

Kemirgenler her yıl tüm dünyada milyonlarca ton tahıl ürününü yok ediyor, insanlara saldırdıklarında bulaşıcı komplikasyonlara ve hastalıklara neden oluyorlar, bazen kazalara ve felaketlere neden oluyorlar.

Önemli!

Ancak bu hayvanlardan büyük fayda var: bilimsel araştırmalarda çok önemlidirler, çünkü insan tarafından tıp ve anatomi alanında her yıl bir milyon deney yapmak için kullanılan, bunun birçoğu bilim ve insanların gelecekteki sağlığı adına ölüyor.

Kemirgen kontrolü

Evde en az bir gri sıçan göründüğünde, yavrularını yetiştirene kadar mümkün olan en kısa sürede ona karşı bir mücadele yürütmek gerekir. Sonra evde çok sayıda küçük ve hoş olmayan zararlılar ortaya çıkacak.

Kemirgenleri yok etmek için insanlar en popüler ve etkili olan birçok yöntem kullanır:

• Belirli bir mala tahsis edilmiş mağazalarda satılan toksik maddelerin kullanımı. Yaygın olarak kullanılanlardan biri sıçanlar için zehir - Çinko fosfit, oldukça hızlı hareket eder. Mideye girdiğinde, mide suyu ile reaksiyona girer, hayvanın solunum organlarını felç eden fosforlu hidrojen oluşturur. Avantajı, zehirli bir kemirgen yiyebilen diğer hayvanlar için güvenliktir. Zehri, bazı güzelliklerle karıştırarak uygulayın: tahıl, ekmek, et.
• Tuzaklar ve sıçan tuzaklarının kullanımı, gri sıçanın yemi elde etmeye çalışan basit tuzak yöntemlerinden biridir. Bu yöntemin dezavantajı, kemirgenlerin zihin ve kurnazlığı ile ilişkilidir: içeri girdikten sonra fare kapanı birkaç kişi, gerisi artık tırmanmayacak.
• Ultrasonik kovucular, ultrasonik dalgaların kemirgenlerin sinir sistemi üzerindeki olumsuz etkisine dayanan ve onları böyle bir cihazdan kaçmaya zorlayan modern etkili yöntemlerden biridir. Ultrasonik sıçan kovucular konutlara, mahzenlere, garajlara ve yazlık evlere monte edilebilir. Cihazın sürekli çalışması ve sadece belirli bir bölgede hareket etmesi gerektiği unutulmamalıdır, bu nedenle gri sıçanlar bir kır evinin geniş bir alanında çok iyi yaşıyorsa, birkaç ultrason cihazının kurulması gerekecektir.
• Bir apartmanda sıçanlarla savaşmanın etkili yollarından biri, bir bodrum faresinin nüfuz edebileceği tüm yolları ve geçitleri aramak ve engellemek. Tüm çatlaklar ve boşluklar bir çimento ve kırılmış cam çözeltisi ile kaplanmalı ve kemirgenlerin tolere edemeyeceği deliklere kalsiyum klorür tozu dökülmelidir.

Evde gri sıçanlar yaralanırsa, onlarla başa çıkmak için birkaç yöntem hemen kullanılmalıdır, çünkü bu hayvanlar çok kurnaz ve beceriklidir. Sıçanların özel hizmetler tarafından imha edilmesi mekanik cihazların ve toksik maddelerin kullanımını birleştirir.Sadece karmaşık önlemlerin kullanılması, mümkün olan en kısa sürede kemirgenlerden kurtulmaya yardımcı olacaktır.