Keneler Hakkında Her Şey

Dinozorlar zamanında ortaya çıkan ve bugüne kadar hayatta kalan en çok sayıda ve antik eklem bacaklı gruplarından biri - maşa, 50 binden fazla türe sahiptir. Akrologlar, bu alt sınıfın çalışmasına katılan bilim adamları bile keneler hakkında her şeyi bilmiyorlar. Birçok tür bulundu ve tanımlandı, ancak araknid habitatların erişilememesi nedeniyle, yaşam tarzları ve ekosistemlerle ilgisi hakkında çok az şey biliniyor. İnsanların yanında yaşayan ve genellikle parazit olan türler daha ayrıntılı olarak incelenmiştir.

Kim veya kene nedir

Küçük, altı ayaklı ve sürünen. Kim bu? Kesinlikle bir çeşit böcek. Aslında, soruyu cevaplarken, bir kene bir böcek veya bir hayvandır, ikinci seçeneği seçmeniz gerekir. Bu tuhaf yaratıklar hayvan dünyasına aittir ve araknidlerdir. aksine örümcekler zehirli keneler yoktur. Yani, tükürük bezlerinin sırrını kurbanı öldürmek için kullanmazlar.

Kenelerin Latince adı Acari'dir. Ad, tüm alt sınıfı ifade eder. Ve bu eklembacaklıları inceleyen zooloji bölümüne “akaroloji” denir.

İlginç!

Keneler böcek değildir, ancak geleneksel olarak birçok akrolog Rus Entomoloji Derneği üyesidir.

İnsanlar genellikle küçük bacaklı herhangi bir yaşam formunu böcek olarak sınıflandırır, bu nedenle bu karışıklık gelecekte de devam edecektir. Böceklerle, Akari alt sınıfı genellikle daha gelişmiş yaşam formlarında bulunmayan gelişim aşamalarıyla ilişkilidir. Eklem bacaklarında böyle dört aşama vardır:

• bir yumurta;
• larva;
• nimf;
• yetişkin birey.

Kene türüne bağlı olarak, perisi ayrıca 1 ila 3 gelişim aşamasına sahiptir.

Yumurta

Mikroskop altında akar yumurtaları balık yumurtalarına benzer. Bu, yumuşak bir zarla kaplı ve yumurta sarısı, sitoplazma ve çekirdeği içeren büyük bir hücredir. Dış kabuk düz veya yivli olabilir. Yumurtaların farklı renkleri ve iki kabuğu vardır: dış kısmı yoğun ve iç sarısı incedir. Bir yumurtanın şekli şunlar olabilir:

• yuvarlak;
• düzleştirilmiş;
• uzatılmış;
• ovaldir.

Her kene türünün kendine özgü yumurta şekli vardır.

Olgun bir dişinin vücut uzunluğuna göre yumurta büyüklüğü çok büyüktür. Genellikle yumurta karnın son segmentinden daha büyüktür. Yumurtalar olgunlaştıktan sonra dişi tenha ve nemli bir yere bırakır.

Bu nedenle, bazı kene türleri çok orijinal bir canlı doğum şekli geliştirmiştir: ölümünden sonra. Bu yöntemle, yumurtalar sonbaharda olgunlaştıktan sonra dişi uzanmaz, ölür. Yumurtalar dişi vücudunda kış için kalır. İlkbaharda larvalar yumurtadan çıkar ve kemirir. Kenelerin ölmesinin nedenlerinden biri, cinsin devamıdır. Bu yöntemin özelliği üreme uzmanlara göre, yumurta dişinin ölümü olmadan döşenemeyecek kadar büyük olduğu için ortaya çıktı.

İlginç!

İki türde: ekmek ve göbekli keneler, canlı doğumlar doğrudur.

Prelarval aşama

Kuluçkadan önce kenelerin hareketsiz bir aşaması vardır. Şu anda, neredeyse çıkışa hazır olan larva, proteinin son rezervlerini harcayarak hareketsiz donuyor. Çoğu türde, bu aşama çok kısa sürer ve fark edilmesi zordur.

larva

Yumurtadan ayrıldıktan sonra larva zaten bir yetişkine benzer, ancak önemli ölçüde daha küçük boyutlara sahiptir ve yapısında bazı farklılıklar vardır:

• 3 çift bacak;
• cinsel organın temel ilkeleri yoktur;
• kıl yok;
• son üç abdominal segment yok.

İpucu!

Bazı formlarda larvalar şeffaftır ve boyutu 0,5 mm'yi geçmediği için çıplak gözle görmek neredeyse imkansızdır.

su perisi

Gelişimindeki tüm kene türleri üç aşamadan da geçmez. İçinde üç yaş vardır Ixodes ve argas keneler. Sarkoptoid ve teranikoidlerin maliyeti 1. ve 3. yaştır.Trombiform keneler ilk iki yaştan geçer. Her yaşın kendi adı vardır:

• protonimf;
• Tip örneklerinin;
• tritonimfa.

Protonimf, üzerinde hala çok az setae bulunan 4 çift bacağa sahiptir. Ayrıca bu aşamada, bir çift genital tentacle ile bir genital açıklık ve 2 genital setae ortaya çıkar.

Deutonymph'de, bacaklardaki seta sayısı artar. 6 genital setae ve 4 genital tentacle ortaya çıkar.

Tritonimph genital tentacles (zaten 3 çift) ve setae ile büyümeye devam ediyor. Bacaklardaki ve vücut yüzeyindeki dokunsal kılların sayısı artar. Her üç formun görüntülerine bakarsanız, üçüncü nesil bir perisinin anatomisinin kenelerin morfolojisinden neredeyse hiç farklı olmadığını görebilirsiniz.

Cinsel açıdan olgun birey

Kene yapısı genellikle dünyadaki en yaygın olan iksodid keneler örneğinde kabul edilir. Aynı grup en tehlikelidir.

Dış yapı

Bir kene genellikle göğüs ve karnın birbirine kaynaştığı uzun bir gövdeye sahiptir. Aç bireyler düz üstte ve altta. Dolu dişiler kösele keseye benziyor. Kene “derisi” aslında oldukça küçük bir kütiküldür. Eklem bacaklarının arkasında, yoğunlaşmış kütikül koruyucu bir kalkan oluşturur. Kadınlarda, bu kalkan sadece vücudun önünde bulunur, erkeklerde tüm dorsal kısmı bir bütün olarak kaplar. Kütikülün altında kan emicilerin iç organları ve kasları vardır.

İlginç!

Bazı ixodidae türlerinin kalkanları ve vücudun alt tarafında bulunur.

Mikroskop altındaki kene fotoğrafında, araknidin yan uzantılarını görebilirsiniz. Birçok türde, uzantıların uzunluğu o kadar farklıdır ki, kene üzerinde kaç tane pençenin olduğunu anlamak genellikle imkansızdır. Ancak bu hayvanların tüm türlerinin sadece 4 çift bacağı vardır. Ön pençeler gibi görünen şey aslında ağız aparatının yapısının bir parçası olan kene chelicera ve pedipalpleridir.

İpucu!

Kene chicicerae ve palpleri de uzuvlara aittir. Bu uzuvlar bir zamanlar bir çift bacak olabilir, ancak bugün oral aparatın mekanizmasına dahil edilir.

kafa

Kafa o kadar küçüktür ki hortum doğrudan vücuda tutturulmuş gibi görünür. Kene delici emen ağız organları, kemiren bir cihaza kıyasla önemli ölçüde değişmiştir. Kene hortumları altıgen veya dikdörtgen bir tabana sahiptir. Hortumun yapısı oldukça karmaşıktır:

• keliser;
• örümCeğinin bir parçası;
• gipostom.

İksodlardaki ikincisi, kurbanın üzerinde kalmasına yardımcı olan dişlerle donatılmıştır. Bazı eklembacaklı türlerinde Chelicera makas gibi olmuştur. Emiciler içi boş bir çelik boruya kaynaştılar. Stilofor - modifiye chelice parmaklarından oluşan stilet için koruma. Kan emicilerde, bu “parmaklar”, kanın sindirim sistemine girdiği bir tüpe dönüştürüldü.

İpucu!

Pedipalpler (palpler) sadece yardımcı bir değere sahiptir ve genellikle azaltılır.

ayaklar

Yetişkin birey 4 çift, larva üç vardır. Kene bacakları böceklerin ekstremitelerine homologtur:

• pelvis;
• döner;
• uyluk;
• diz;
• shin;
• Ayak.

Kene kurbana ilk önce ön çift bacak ile yapıştığından, yırtıcı ve parazit türlerin bacakları hayvan üzerinde kalmasına yardımcı olmak için kancalar ve vantuzlarla donatılmıştır.

Çoğu kene türünde pelvik kısım hareketsizdir ve vücutla kaynaşmıştır. Pelvik motilite sadece ilkel türler tarafından korunmuştur.Çalışma nesnelerinin mikroskobik boyutu göz önüne alındığında, bacaklardaki segmentleri sadece güçlü büyütme altında bir mikroskop altında düşünmek mümkündür. Araknid bacaklarının yakından bir çizimi, segmentlerin çok benzer olduğunu ve bunları birbirinden ayırt etmenin çok zor olduğunu gösterir.

üzerinde yaşam boyu kene uçları değiştirilebilir. Ana anatomik değişiklik arka uzuvlarda görülür. Yırtıcı türlerde, kavislidirler ve eklembacaklıların avında tutulduğu kene gibi görünürler. Ev sahibi kaşıntı uyuz "sakin" bir parazit yaşam tarzı vardır, bacaklar kalınlaşmış, kısaltılmış ve güçlü vantuz var. Pençelerindeki tetranik keneler, pürüzsüz yüzeylerde hareket etmelerine yardımcı olan yapışkan bir sıvı salgılayan bezlere sahiptir.

Dahili sistemler

Diyagramda, tasvir edilen iç organların amacını gösteren, kanla sarhoş bir dişi iksodid kene.

İç yaşam destek sistemleri arasında sindirim ve solunum bulunur. Kenelerin dolaşım sistemi gelişmemiştir. Kalp kasının analogu arkada bulunur ve oval bir şekle sahiptir. Aort onu terk eder. Vasküler sistem gelişmez ve kan - kene içindeki beyaz sıvı, vücut boşluğuna dökülür.

Sindirim sistemi aşağıdakilerle temsil edilir:

• ağız açıklığı;
• iki tükürük bezi;
• farenks;
• yemek borusu;
• bağırsaklar;
• anüs.

Kene atılım organları sadece ikincisini değil, aynı zamanda birkaçını daha içerir. Bağırsak daha karmaşık bir yapıya sahiptir:

• birkaç yanal kör dallı orta bağırsak;
• ince bağırsak;
• arka bağırsak.

Boşaltım organlarından biri olan rektal mesane arka bağırsağa bitişiktir.

Boşaltım organları, rektal mesaneye ek olarak, ağızda bulunan tükürük bezlerini içerir. Tükürük bezleri, parazitler tarafından cilt delinmesi sırasında bir hortum ile enjekte etmek için kullanılan anestezik sekresyonu depolamak için gereklidir.

Önemli!

Tükürük bezlerinin salgılanması sayesinde, eklembacaklıların ısırması kurban tarafından görülmez.

Rektal mesane, atık ürünler için bir havuzdur, çünkü sindirim ürünleri ve orta bağırsağın ölü hücreleri buna girer. Bağırsakta bulunan patojenler de buraya düşer. Bu nedenle, kenelerden gelen dışkı da sağlık için tehlikeli olabilir.

Solunum sistemi

Bir kene cilde kazdığında, anüsten değil, solunum açıklıklarından - arka bacakların damgalanmasından - nefes alır. Solunduğunda, hava trakeaya girer - artropodun tüm vücudu boyunca uzanan ince tüpler. Kene stigmaları özel organlar - peritrems tarafından korunur. İksodik peritremde, yanlardan ve arkadan damgalamaya bitişik plakalar vardır. Diğer gruplarda değişen uzunluk ve şekillerde tüpler bulunur.

Bu eklembacaklıların alt sınıfındaki solunum sistemi çok az çalışılmıştır. Kene nasıl nefes alır sorusu aslında açık kalır. Solunum sistemi hakkında konuşursak, bu trakeadır. Gazların bileşimini düşünürsek, eklembacaklıların ihtiyaçları henüz araştırılmamıştır. Bir grup var ahır keneleriCO₂% 30 konsantrasyonda yaşayabilir.

Az bilinen bir kene tehdidi

Keneler bilgi - tehlikeli bulaşıcı hastalıkların seyyar satıcılarıbugün herkes tarafından bilinir. Ancak tıbbi önemi, bu eklembacaklı grubunun diğer parazitlerin taşıyıcısı olabilmesidir.

Ara konağın hangi parazitin kene olduğu sorusu, ortalama layman için çok az endişe kaynağıdır. Ve haklı olarak, parazitler oldukça egzotik olduğu için. Bunlar solucanlar.

İnsanlarda inermikapsferoz ve bertielloza neden olabilecek iki tür solucan vardır. Solucanların son sahipleri ilk durumda kemirgenler ve tavşanlar ve ikincisinde maymunlardır. Bir kişi bu solucanlarla enfekte olduğunda yanlışlıkla bir kene yutma. Tıpta, hastalık önleme araştırılmamıştır.

Keneler hakkında ilginç gerçekler

Su perisi aşamasından ve bazıları larva aşamasında üreyebilen keneler vardır.Genellikle, bu türler bir yetişkin olan kene metamorfozunun son aşamasından yoksundur.

orada kenelerin su türleri. Bacaklarındaki kalın anız kürek görevi görür.

Nanorchestidae ailesinin keneleri zıplayabilir.

Kene Efsaneleri

Kenelerle ilgili birçok kurgu var. Bazıları nispeten zararsızdır, diğerleri potansiyel olarak hayatı tehdit eden. Birçok efsane, okul çocukları için yaşam tarihi derslerinde bile tartışmaya zarar vermez.

• Sıcakta, keneler doze. Yanıltıcı. Isıda aktivite azalır, ancak sadece soğuk bölgelerde. Sıcak ixodid kenelerde yüksek sıcaklıklara mükemmel bir şekilde adapte edilir ve geceleri uyumaları bile belirsizdir. Kışın bile, kenelerin kelimenin olağan anlamında uyuması pek olası değildir. Hava sıcaklığı yükselir yükselmez derhal terk ettikleri bir stupora düşerler.
• Keneler ağaçlardan atlayarak avlanır. Hayır. Genellikle keneler 1.5 m'den daha yüksek olmayan bitkilerde beklenir: çim ve çalılar. 1 m'nin üzerinde, nadiren yükselirler ve asla 1.5 m'nin üzerinde. Sadece Argas'a ait bir Fars kene tavandan düşebilir.
• Keneler canlı sadece ormanda. Aslında, MÖ 2000'de tüm ormanların yıkıldığı yerde bile yaşıyorlar. Ve bunlar "geleneksel ormanlık" köpek köpekleridir. İksodidaların birçok temsilcisi bozkırlarda ve çayırlarda harika hissediyor.
• Suya bir kene atılırsa, ölür. Kenelerin suda boğulup boğulmadığını kontrol etmek için deneysel olarak yapabilirsiniz. Boğulma.
• Kene yakın zamanda sıkışmışsa, bulaşıcı bir hastalığa yakalanma tehlikesi yoktur. Var. uyarıcı dinamo beyin iltihabı bir kene yarasına zehirini enjekte ettiğinde kan dolaşımına girer.
• Kene emildiği yerde, artan iltihaplanma yoksa, enfeksiyon olmaz. Lyme hastalığı. Yanlış. Yerinde ise ısırmak iltihap var, bu bir enfeksiyon garantisidir. İltihap yoksa, ihtiyacınız var sınavlara girmek, borreliosis ile iltihap her zaman ortaya çıkmaz. Çeki ihmal etmek imkansızdır. Tedavisi olmasa da, Lyme hastalığı ölümle sonuçlanmaz, ancak tüm vücut sistemlerine ciddi komplikasyonlar verir.