Pająki wilka

Pająki mają swoje nawyki podobne do zachowania prawdziwych wilków. Przedstawiciele tej rodziny dużych stawonogów prowadzą nocny tryb życia i polują bez pomocy sieci, kierując ofiarą. Rodzina ma prawie 2,5 tysiąca gatunków. Te stawonogi nie żyją tylko w lodzie. Nie mają tam nikogo do złapania. Nawet na Grenlandii występują pająki z rodziny Lycosidae, ale tylko na stosunkowo ciepłym wybrzeżu, gdzie można znaleźć glebę i owady.

Opis rodziny

Pająki to duże stawonogi, które nie budują sieci. Niektóre gatunki osiągają rozmiary większe niż 3 cm, a przedstawiciele rodziny mają prymitywną budowę ciała. Wszystkie narządy wewnętrzne znajdują się w dużym brzuchu. Upłynęły funkcje głowonogi:

• wizja;
• ruch;
• oddychać
• dotknij.

A także jedzą w nim wilki pająki.

Struktura ciała

Wszystkie gatunki rodziny są nocnymi myśliwymi. Z tego powodu „wilki” mają dobrze rozwiniętą wizję. Oko pająka na głowonogi zwykle 4 pary, które znajdują się w 3 rzędach:

• dolne - 4 małe oczy;
• średni - 2 bardzo duże oczy;
• górna - 2 oczy średniej wielkości.

Duże oczy są przystosowane do nocnych polowań. Włosy dotykowe znajdujące się na nogach i ciele są odpowiedzialne za dotyk „wilków”.

Uwaga!

Oczy świecą nocą w sztucznym świetle, a zwierzę można wykryć za pomocą latarki.

Łapy przedstawicieli rodziny średniej długości, ale grubej i mocnej, liczba nógjak inni gatunki pająków. Zapewnij zwierzętom nie tylko możliwość biegania, ale także skakania. Wilki nie skaczą tak wysoko i wysoko jak pająki. pająki koni. „Wilki” muszą tylko móc złapać zdobycz.

Gruczoły pająkowe używają wszystkich stawonogów do oplatania ścian swojej jaskini. Jako ich sieci myśliwskie pajęczyna nie dotyczy Samice owijają jajka w kokonie z pajęczej sieci. Niosą ze sobą kokon. Aby zapobiec wleczeniu kokonu po ziemi, pająk utrzymuje uniesiony brzuch.

Ciekawe!

Samica z wyklutym kokonem jest w stanie samodzielnie polować.

Rodzina Lycosidae nie ma mechanizmów ochronnych przed wrogami, z wyjątkiem ochronnego koloru. Na zdjęciu pająków wilka wyraźnie widać, że ich głównym kolorem jest szary. Rodzaje są brązowe lub czarne. Mogą się spotkać osoby o jasnym kolorze. Ale jest to albo młody pająk po linieniu, albo gatunek jaskiniowy, w którym kolor nie ma znaczenia.

Ciekawe!

Pająk jaskiniowy Kaya ma nie tylko jasny kolor, ale także całkowicie stracił oczy.

Różnice między mężczyzną i kobietą

U pająków wilków rozwija się dymorfizm płciowy, ale „w przeciwnym kierunku”. U zwierząt samce są zwykle większe i silniejsze niż samice. Istnieje kilka gatunków, w których stosunek odwrotny. Pająki są wilkami z takich wyjątków. Samiec jest mniejszy, z ciemniejszym kolorem, ale dobrze rozwiniętymi szypułkami. Najlepszy rozwój paliczków u mężczyzn wynika z faktu, że u samców pająków na tych kończynach znajdują się narządy rozrodcze.

Proces hodowlany

Gatunki tropikalne łączą się przez cały rok. Mieszkańcy umiarkowanych szerokości geograficznych rozpoczynają proces reprodukcji latem. Mężczyzna przejmuje inicjatywę. Znajdując kobietę, podnosi trzecią parę nóg i potrząsając nimi, zbliża się do pająka. Jeśli wnioskodawca jest usatysfakcjonowany, składa nogi i kładzie się, pozwalając mężczyźnie wspiąć się na jego plecy.Aby ułatwić samemu łączenie się w pary, pająk unosi brzuch.

Uwaga!

Po kryciu pająk znajduje schronienie i tka kokon na jajka. Po złożeniu jaj samica splata kokon kilkoma warstwami pajęczyny i przyczepia do wirujących narządów.

Podobnie jak „imiennik” ssaków, wilcze pająki opiekują się swoim potomstwem. Kilka tygodni po murze rodzą się młode dzieci. Pająk gryzie kokon i pomaga młodym wydostać się na wolność. Po wykluciu samice pająków ciągną je na siebie. Jedna osoba może mieć 40-100 dzieci. Ilość zależy od rodzaju pająka i jego wielkości.

Ciekawe!

Maksymalna liczba pająków jest przenoszona przez samice z rodzaju tarantula.

Żywotność

Żywotność wilczych pająków zależy od ich wielkości. Przedstawiciele małych gatunków żyją przez około sześć miesięcy. Duże pająki mogą żyć dłużej niż 2 lata. Mężczyźni nie przeżyją pierwszego roku. Pająki i zapłodnione samice wchodzą w stan hibernacji.

Siedlisko

W suchych stepach żyje jeden z największych rodzajów rodziny - ptaszniki. Większość pająków wilków woli mokre miejsca. Takimi miejscami są lasy w pobliżu zbiorników wodnych. Możesz wykryć pająki wilka:

• pod kamieniami;
• w krzakach;
• na łąkach;
• w opadłych liściach.

Dla schronienia stawonogi z tej rodziny wolą spadające liście i ściółkę leśną, która zawsze znajduje się bardzo blisko wody.

Uwaga!

Styl życia, zdjęcie i opis pająków wilka są prawie takie same jak w innej rodzinie - bardziej trujące pustelniki.

Z tego powodu „wilki” są często zabijane, chociaż dla ludzi są one praktycznie nieszkodliwe i pełnią w naturze funkcje stabilizujące liczbę bezkręgowców.

Odżywianie

Wśród rodziny są osiadłe gatunki żyjące w norach i bezpańskie. Ale wszyscy aktywnie polują na chrząszcze, ich larwy i inne nielotne owady. Nie odmówi jedzenia muchajeśli ją złapie. Gawrony mogą polować nie tylko w nocy, ale także w ciągu dnia. Ale po południu chwytają tylko ofiarę, która sama biegnie obok norek.

Ciekawe!

Przedstawiciele tej rodziny chwytają zdobycz w mgnieniu oka. Przed skokiem stawonogi przyczepiają sieć do miejsca, z którego skoczy. W ten sposób zwierzę ubezpiecza się przed upadkiem z gałęzi lub skądinąd.

Niebezpieczeństwo dla ludzi

Prawdziwe pająki są trujące, w przeciwnym razie nie byłyby w stanie wchłonąć pokarmu. Ale niewiele z nich jest niebezpiecznych dla ludzi. Przedstawiciele rodziny Lycosidae wywołują strach przed ich rozmiarem i wyglądem, dlatego nie są bez przyczyny ujęci ocena najbardziej przerażających pająków. Ale czy wilcze pająki są trujące, czy nie, jest to pytanie względne. Wśród nich są gatunki o różnym stopniu toksyczności. Zwyczajowo boi się ptaszników, zgodnie z legendą powstał nawet taniec taranteli.

W rzeczywistości toksyczność tej rodziny stawonogów żyjących w klimacie umiarkowanym jest znacznie przesadzona. Ugryzienie powoduje miejscowe podrażnienie, charakteryzujące się krótkim bólem, swędzeniem i zaczerwienieniem.

Gatunki tropikalne są bardziej niebezpieczne. Ich ukąszenia powodują:

• obrzęk
• przedłużony ból;
• Zawroty głowy
• nudności
• szybki puls.

Ugryzienie również nie jest śmiertelne, ale aby złagodzić konsekwencje, należy skonsultować się z lekarzem.

Ciekawe!

Wcześniej niektóre śmiertelne ukąszenia przypisywano gatunkom z Ameryki Południowej. Dalsze badania wykazały, że winowajcami śmierci były stawonogi należące do innych rodzin.