Jak wygląda karakurt pająka

Gatunek z rodziny pająków pajęczych cieszy się nie do końca zasłużoną smutną sławą. Pająk Karakurt otrzymał taką sławę, ponieważ istnieje o wiele bardziej niebezpieczne i trujące gatunki pajęczaków. Ale w Związku Radzieckim był rozważany przez długi czas najbardziej trujący pająk na świecie. Nie było wtedy rozwiniętych środków komunikacji, a ludzie niewiele wiedzieli o faunie innych kontynentów i krajów.

Opis

Pająk Karakurt (Latrodectus tredecimguttatus) należy do rodzaju czarne wdowy. Nazwa jest pochodzenia tureckiego i jest używana w krajach WNP i sąsiednich krajach Azji Środkowej. Pierwsza część słowa „kara” nie jest dwuznaczna i oznacza „czarny”. Druga część jest zwykle tłumaczona jako „robak”. I w tym są wątpliwości. W zależności od tego, jak pierwsza litera słowa „kurt” jest zapisana po łacinie: k lub q, znaczenie tego słowa zmienia się. Oprócz „robaka” może oznaczać „robaka” lub „wilka”. Dwa ostatnie imiona są bardziej odpowiednie dla pająka.

Uwaga!

W Europie śledzenie papieru od łacińskiej nazwy jest bardziej popularne: wdowa z trzynastoma kropkami. Ta nazwa opiera się na wyglądzie azjatyckiego karakurtu.

Powierzchnia

Karakurt to stepowe pająki, które preferują suchy teren z ciepłymi zimami. Terytoria zamieszkałe przez karakurt zajmują cały suchy pas kontynentu eurazjatyckiego: od Hiszpanii po stepową część Chin.

W Rosji północna granica dystrybucji karakurtu wynosi 50 ° s. w. Ale w gorące lato pająki te znaleziono również na północy. Natknęli się nawet na brzeg jeziora Onega.

Ciekawe!

Z dużym prawdopodobieństwem stawonogi nie przenikały same na północ, ale z pomocą ludzi. Nie mogą się tam zakorzenić i umrzeć zimą.

W Azji Środkowej 3 rodzaje karakurtów żyją jednocześnie na jednym terytorium:

• trzynaście punktów (Latrodectus tredecimguttatus);
• Karakurt Dahl (Latrodectus dahli);
• biały (Latrodectus pallidus).

Trzynaście punktów podzielonych na 2 podgatunki: azjatycki i europejski. Drugie imię tego drugiego to wdowa europejska.

Wygląd

Karakurt to średniej wielkości pająki. Ciało samicy ma od 1 do 2 cm długości, a samczyk ma tylko 4-7 mm wzrostu. Samica ma bardzo duży, prawie sferyczny brzuch i wystające spod niej długie łapy. Na zdjęciu pająka karakurt widać to chodzące łapy 8 a najdłuższe to pierwsza i ostatnia para. Na tylnej powierzchni brzucha znajdują się brodawki z pajęczej sieci, przez które jedwabna nić jest uwalniana do środowiska zewnętrznego.

Głowica opłucnowa wydaje się bardzo mała w porównaniu do ciała. Ale pająk ma bardzo potężne chelicerae, zaprojektowane do gryzienia chitynowej skorupy dużych szarańczy.

Struktura wewnętrzna

Pod tym względem karakurt nie różni się od innych. gatunki pająków. W głowowej części opłucnej znajdują się:

• trujący gruczoł;
• przełyk;
• ssący żołądek;
• przerosty żołądka;
• przednia aorta.

Serce pająka znajduje się w brzuchu, podobnie jak wszystkie inne narządy:

• wątroba;
• ostia;
• aorta tylna;
• jelita;
• pajęczak;
• tchawica;
• jajniki u kobiety.

Otwór narządów płciowych i pojemnik znajdują się w dolnej części brzucha, bliżej głowy.

Kolor

Podgatunek europejski i azjatycki Latrodectus tredecimguttatus różnią się między sobą kolorem plam na brzuchu. Azjata ma duże czerwone plamy w ilości 13 sztuk. Czasami te miejsca są obrysowane białą ramką. Podgatunek europejski ma słabe białe plamki.Oba podgatunki współistnieją na tym samym terytorium i często krzyżują się.

W Azji Środkowej Latrodectus tredecimguttatus dzieli swój zasięg z dwoma innymi gatunkami: karakurt Dahl i karakurt biały. Zdjęcie i opis tych pająków pokrywa się prawie całkowicie. Wyjątkiem jest kolor. Karakurt Dahl - czarny bez śladów. Biały karakurt jest jedynym lekkim przedstawicielem rodzaju czarnych wdów, a kolor jego brzucha jest naprawdę biały. Cephalothorax jest jasnobrązowy.

Uwaga!

Biały Karakurt jest najmniej trującym przedstawicielem rodzaju czarnych wdów.

Styl życia

Karakurt może polować zarówno w nocy, jak iw ciągu dnia. Jego pajęczyna nieregularny kształt jak krążące pająkii bałaganiarski stos wątków myśliwskich. Sieć jest również zorientowana nie tak jak inne sidła - pionowo, ale w płaszczyźnie poziomej. Główną ofiarą pająków są szarańcza i koniki polne. Te bezkręgowce zwykle podróżują na lądzie. Ułożone poziomo w pobliżu siedliska sieci stawonogów lepiej nadaje się do łowienia podobnej zwierzyny. Sam karakurt może czekać na ofiarę, siedząc w schronie nad siecią. Karakurt wybiera do pomieszczeń mieszkalnych otwory wentylacyjne lub otwory wentylacyjne.

Uwaga!

Karakurt są płodne. Samica może złożyć 1000-1300 jaj rocznie. Raz na 10-20 lat dochodzi do wybuchu stawonogów.

Życie w Karakurt trwa krócej niż rok. Młode uwolnione w kwietniu z jaj stają się zdolne do rozmnażania w czerwcu. W tym czasie pająki zaczynają migrować, szukając odosobnionych miejsc chronionych przed ciepłem. W schroniskach tkają tymczasowe sieci do krycia.

Po zapłodnieniu samica zjada samca i szuka odpowiedniego miejsca, w którym mogłaby złożyć jaja. Po znalezieniu odpowiedniego schronienia pająk wisi w nim 2-4 kokony z jajkami. W kwietniu wykluły się młodzi na pajęczynach rozprasza do nowych siedlisk.

Fałszywy karakurt

W tym samym obszarze, czyli w całej Eurazji, pająki przypominają wyglądem i rozmiarem karakurt. Są to pająki płetwiaste z tej samej rodziny Theridiidae co karakurt. Ale należą do rodzaju steatode. Ponieważ steatody wyglądają prawie jak karakurt, otrzymali nieoficjalną nazwę „fałszywych wdów”.

Uwaga!

Duży steatode (Steatoda grossa) ma jasne brzuszne plamy na brzuchu, podobne do koloru europejskiego podgatunku karakurtu.

Kolor brzucha na steatode może być:

• z beżowymi lub białymi plamami;
• z cienką czerwoną linią pokrywającą brzuch wzdłuż;
• z żółtym paskiem z tyłu;
• z małymi czerwonymi plamami.

Z powodu tego ostatniego steatode jest również mylone z trującym karakurtem pająka. Ale steatode nie jest tak trująca, a ona ugryzienie nie pociąga za sobą poważnych konsekwencji. Zgodnie z początkowymi objawami: narastający ból, czasem mdłości i ból głowy - efekt trucizny steatode i karakurt jest podobny. Utrudnia to również odróżnienie jednego pająka od drugiego. Ale po truciźnie steatode ciało może się zregenerować w ciągu kilku dni.

Objawy ugryzienia i pierwsza pomoc

Karakurt męski nie jest niebezpieczny dla ludzi, ponieważ nie jest w stanie gryźć skóry. Samica gryzie do głębokości 0,5 mm. Jad tych stawonogów rzadko prowadzi do śmierci, szczególnie po pojawieniu się surowicy przeciw Karakurtowi, ale ofiara ma duży dyskomfort.

Kobiety nie są agresywne i atakują tylko wtedy, gdy są zagrożone. Ale zagrożenie, które mogą rozważyć przypadkowe wypasanie sieci.

Uwaga!

Wielbłądy i konie są szczególnie wrażliwe na truciznę.

Ale owce mogą być używane jako broń przeciwko Karakurtowi. Są niewrażliwe na truciznę i depczą gniazda pająków na pastwiskach.

Objawy

Działanie trucizny jest natychmiastowe. Piekący ból pojawia się w miejscu ugryzienia karakurtu, który rozprzestrzenia się po całym ciele w ciągu 10-15 minut. Bardzo silne bóle pojawiają się w klatce piersiowej, brzuchu i dolnej części pleców. Występuje skurcz mięśni brzucha. Istnieją oznaki ogólnego zatrucia ciała:

• zwiększone tętno;
• kołatanie serca
• duszność
• wymioty
• drżenie kończyn;
• bladość lub odwrotnie, twarz zmienia kolor na czerwony z powodu przypływu krwi;
• ciężkość w okolicy klatki piersiowej;
• rozszerzone źrenice;
• niekontrolowany ruch gałki ocznej;
• u mężczyzn priapizm jest możliwy;
• skurcz oskrzeli.

Uwaga!

Później możesz zauważyć opóźnienie w oddawaniu moczu i defekacji. W późniejszych etapach nerwowe podniecenie ustępuje miejsca ciężkiej depresji. Być może pojawienie się majaczenia i niewyraźnej świadomości. Śmierć jest rzadka, ale nie można jej wykluczyć.

Leczenie i pierwsza pomoc

Leczenie odbywa się w szpitalu. W przypadku braku surowicy przeciwakarakowej dożylnie podaje się nowokainę, magnezję i chlorek wapnia. Ofiara nadal musi zostać zabrana do szpitala, a do tego musisz wiedzieć, co zrobić, jeśli ugryzł karakurt gdzieś daleko od cywilizacji.

Pierwsza pomoc może być udzielona tylko przez pierwsze 2 minuty. Dotknięty obszar zostaje spalony zapaloną zapałką. Pod wpływem wysokiej temperatury trucizna ulega zniszczeniu. Ale w takim przypadku ofiarę należy jak najszybciej zabrać do szpitala.