Szara brzana z długimi wąsami to chrząszcz żyjący w lasach sosnowych. Jego ostoją mogą być także świerk, jodła i drzewa liściaste. Chrząszcz można znaleźć prawie wszędzie na terytorium byłego ZSRR, w krajach Europy Środkowej i Wschodniej.
Uwaga!
Ta długoskrzydła coleoptera nie powoduje szkód dla ludzi, ponieważ nie dotyczy szkodników drewna. W końcu długi, wąsaty szary brzana osiada i niszczy tylko martwe drewno i gnijące drzewa. To z kolei pomaga przyspieszyć przekształcanie drewna w próchnicę.
Nie szkodzi również ściętemu drewnu, ponieważ wpływa tylko na przestrzeń pod korą. Szary brzana wypełnia go trocinami, co uniemożliwia innym owadom osadzenie się w drewnie i uszkodzenie go.
Opis
Długo chrząszcz szary chrząszcz to płaski owad o jasnoszarym kolorze, którego długość nie przekracza 2 cm. Powierzchnia ziarna elytry ma dwa wąskie ciemne bandaże. Z ich powodu kobieta ma długi owipositor. Wąsy owada są znacznie dłuższe niż wielkość ciała: u kobiet 1,5 raza, u mężczyzn 4-5 razy. Mają płaszcz do włosów, który ma biało-szary kolor. Na zaimku są 4 ciemne plamy.
Hodowla
Długo wąsaty szary sztangi zwykle od maja do sierpnia. Następnie na umierających lub już martwych drzewach samice składają jasnożółte wydłużone jaja.
Uwaga!
Jedna samica jest w stanie złożyć do pięćdziesięciu jaj.
Po chwili wyłaniają się z nich beznogi, lekko spłaszczone larwy, których długość sięga 3,5 cm. Przez całe życie zajęci byli tym, że jedząc kambialną część kory, tworzą w niej kręte ścieżki.
Kiedy kończy się rozwój larwy, pogrąża się ona w drzewnych warstwach, gdzie pod koniec haczykowatego kursu zmienia się w poczwarkę. Proces rozwoju trwa od 1 do 2 lat. Pojawienie się dorosłych występuje od początku wiosny, trwa przez całe lato i obejmuje wrzesień.
Kto boi się robaka brzana
Naturalnymi wrogami tego przedstawiciela chrząszczy są nie tylko ptaki. Obejmują one także owady drapieżne i pasożytnicze, a czasem nawet mikroorganizmy.