Opis i zdjęcie chrząszcza złotej rybki

Chrząszcz (łac. Buprestidae) należy do dużej rodziny chrząszczy. W Rosji istnieje 180 gatunków o różnych rozmiarach - do 4 cm długości. Jaskrawy kolor z metalicznym odcieniem lub kolorem odróżnia złoto od innych błędów. Pancerz ma jasne plamy. Są aktywne od maja do początku sierpnia. Żywią się korą młodych pędów, liści.

Opis wyglądu

Chrząszcze złotych rybek mają atrakcyjny wygląd dzięki niezwykłej błyszczącej skorupie.

• Kolorystyka jest inna - metaliczny, czarny, fioletowy, niebieski, miedziany, czerwony. Pancerz jest gęsty, mocny, gładki.
• Ciało jest długie, spłaszczone, zwężone do końca.
• Nogi są krótkie, mocne.
• Skrzydła są małe, ale mocne, zapewniają szybki przerywany ruch, łatwy ukierunkowany lot.
• Głowa jest mała, przygnębiona. Krótkie, proste wąsy. Wielkie oczy złożone.

Zdjęcie chrząszczy złotej przedstawiono poniżej.

W sumie na świecie żyje 15 tysięcy owadów tego gatunku, a najbardziej uderzający przedstawiciele żyją w krajach tropikalnych. W naszym kraju czarna złota rybka jest jednym z największych chrząszczy. Rozmiar ciała sięga 4 cm. Skorupa jest w kolorze węgla z metalicznym połyskiem.

Ciekawe!

Chrząszcz jest najpiękniejszym członkiem rodziny. W tropikach występują gatunki osiągające długość 10 cm, aw Wielkiej Brytanii w 1983 r. Znaleźli przedstawiciela lacewings w wieku 47 lat.

Styl życia

Rozwój złotych rybek odbywa się na drzewach i krzewach. Dorośli żywią się korą młodych pędów, czasem liści. Larwy jedzą korzenie, żyją w systemie korzeniowym rośliny. Niektóre larwy robią przejścia pod korą drzew.

Chrząszcz owad uwielbia słoneczną pogodę. Na drzewach, krzewach możesz spotkać owada. Skrada się szybko, okresowo startuje. W pochmurny dzień, w nocy chrząszcz chowa się w ustronnym miejscu.

Owady umiejętnie ukrywają się przed wrogami. Pomaga zauważyć dobre widzenie utrudniające. Zlatka szybko, ale cicho skrada się po pniu, chowając się w liściach. Jeśli ten manewr nie pomoże, zdejmuje lub zaciska łapy, spada na ziemię bez ruchu.

Złota rybka owada jest naturalnym wrogiem wielu szkodniki upraw. Chrząszcze są specjalnie rozliczane na stronie. Jednak ich larwy mogą również uszkadzać uprawy, krzewy, młode drzewa, wykonując liczne ruchy pod korą.

Uwaga!

Wiele gatunków chrząszczy złotych jest wymienionych w Czerwonej Księdze jako gatunek zagrożony. Wśród złotych rybek jest bardzo mało typowych niszczycieli drewna. Larwy żyją pod korą bez naruszania integralności pnia lub wykonują płytkie ruchy.

Hodowla

Po kryciu samica składa jaja pod korą. Po 20 dniach pojawiają się larwy - małe, cienkie, beznogie robaki. Żywią się pokruszoną korą, odpadami powstającymi po pasożytowaniu grzybów. Inne larwy schodzą do systemu korzeniowego, żyją tam. Większość gatunków charakteryzuje się przywiązaniem do określonej rośliny - topoli, dębu, porzeczki, zbóż, wierzby itp.

Samica składa jaja pojedynczo lub w kupie. Czasami wypełnia mury specjalną substancją wydzielaną przez gruczoły. Błyskawicznie się zamraża, na korze tworzą się białe pęcherze. Inni składają jaja na liściach lub w pobliżu systemu korzeniowego.

Przez cały okres rozwoju larwy kilkakrotnie topią się, powiększają się - do 1 cm, i rozmnażają się na końcu cyklu.Zimę spędza się pod korą na etapie larwalnym, a rozwój trwa wiosną. Młode osoby pojawiają się w maju-czerwcu. Generowana jest tylko jedna populacja chrząszcza rocznie.