Kim są termity?

Termity - owadożerne owady należące do termitów. Te owady, choć zdalnie przypominają mrówkiale są bliskimi krewnymi karaluchy. Opisano około 3106 gatunków i 331 rodzajów, w tym termitów kopalnych. Naukowcy sugerują, że termity wyróżniały się z oddziału karalucha w paleozoiku.

Wygląd

Zastanówmy się, jak termity wyglądają na przykładzie przedstawicieli różnych kast. Robocze owady mają:

• jasny kolor;
• miękki korpus pokryty chityną;
• słabo rozwinięty region klatki piersiowej;
• duża głowa wyposażona w potężne żuchwy.

Długość ich ciał wynosi od 2 mm do 1,5 cm. Oczy robotników i żołnierzy są słabo rozwinięte lub nieobecne. Na głowie znajdują się nitkowate anteny z dużą liczbą segmentów. Na podstawie ich długości ocenia się wiek owada.

Wielkość termitów różni się w zależności od kasty, do której należy dana osoba. Jeśli robotnicy są dość mali, żołnierze termitów mają duże (2 cm) ciało i dużą głowę z tak potężnymi żuchwami, że nie są w stanie samodzielnie jeść i karmić pracujących termitów. U niektórych gatunków żuchwy są zmniejszone, ale na głowie występuje odrost, z którego nosy żołnierz „wystrzeliwuje” wrogą tajemnicę specjalnych gruczołów.

Skrzydlate termity mają dwie pary oczu twarzy i dwa proste oczy. Odróżniają się od innych skrzydłami, które po osiadłym lecie owad odrywają się wzdłuż specjalnego szwu. Skrzydła (ich 2 pary) są duże, ale słabe, a owady częściej „planują” niż latają. Skrzydlate termity mogą kojarzyć się i rozmnażać. Robotnicy i żołnierze są pozbawieni tej możliwości, ponieważ brakuje im gonad.

Ciekawe!

Skrzydlaci „książęta” i „księżniczki” mogą zastąpić zmarłego króla lub królową. Latem są one dalekie od prądów powietrznych i tworzą kolonie z dala od ich kopca termitów. Początkowo „osoby królewskie” same radzą sobie ze wszystkim - kopią schronienie, opiekują się składaniem jaj, karmią larwy. Ale gdy tylko „dzieci” dorastają i dzielą się na żołnierzy i robotników, opiekują się „rodzicami”.

Król i królowa różnią się wielkością. Królowa termitów u gatunków zaawansowanych pod względem ewolucyjnym jest 10 razy większa niż owady pracujące i jest bardzo podobna do macica mrówek. Ogromna liczba utworzonych jaj rozciąga brzuch tak bardzo, że samica nie może się poruszać. W razie potrzeby dziesiątki pracujących mrówek przenoszą go do innej komory.

W prymitywnych gatunkach królowa ma nieco więcej przedstawicieli innych kast. Królowa termitów żyje 10-20 lat. Naukowcy uważają, że za tę „długowieczność” odpowiedzialne są specjalne enzymy o właściwościach przeciwutleniających.

Wielkość „króla” nie przekracza wielkości owadów pracujących. Jest stale w tej samej komórce co królowa, a główną funkcją mężczyzny jest zapłodnienie samicy.

Przedstawiciele rodziny nosorożców mają przednie pory lub fontannę na głowach, z których feromony lękowe uwalniane są od przedstawicieli tej rodziny termitów, informując resztę mieszkańców gniazda o niebezpieczeństwie. Niektóre gatunki żołnierzy mają ten sam czas, ale kroplę trucizny.„Butting” głowę wroga, obrońca nakłada truciznę na powierzchnię, paraliżując agresora.

Różne rodzaje termitów mają swój stosunek robotników i żołnierzy. Zazwyczaj liczba żołnierzy w termicie nie przekracza 3%. Ale sieć gatunków, które w ogóle nie mają żołnierzy lub ich udział wynosi 12-15%. Japońscy naukowcy odkryli, że w przeciwieństwie do innych gatunków owadów, które mają organizację społeczną, gen chromosomu X jest odpowiedzialny za dimorfizm w rodzinie termitów. To on określa, kim będzie larwa w przyszłości. Ale ta cecha charakteryzuje się zaawansowanymi gatunkami. U prymitywnych gatunków to, czym stanie się jednostka w przyszłości, zależy od żywienia i specjalnych feromonów.

Jak każdy owad, termit ma trzy pary nóg do biegania. Kolor owadów może się różnić nawet w jednym termicie. Wewnątrz złożonego systemu ruchów znajdują się owady „wielokolorowe” - od białawego do ciemnobrązowego.

Cykl reprodukcji i rozwoju

Królowa termitów spotyka się z królem wiele razy przez całe swoje długie życie. W sezonie letnim pracownicy robią pęknięcia w ścianach, przez które jednocześnie przeciskają się tylko 2-3 owady. Podróżujący opisują lot skrzydlatych owadów jako termitowy „dym”, który unosi się nad konstrukcjami.

„Księżniczki” przyciągają swoich przyszłych królów tajemnicą gruczołów brzusznych. Następnie para „kopie” norkę, której wejście jest zapieczętowane. W takiej „królewskiej” komnacie następuje parowanie. W niższych gatunkach samica składa setki, rzadziej tysiące jaj na tydzień.

Ale są gatunki, których płodność królowej jest niesamowita. W odontothermis obesus samica składa do 86 000 jaj dziennie. Królowa Macrotermis składa ponad 10 milionów jaj rocznie. Termity na zdjęciu otaczają królową.

Owady robotnicze karmią go i opiekują się nim, przeciągają jaja, zbierają krople wydzieliny z brzucha i żołnierze go pilnują.

Ciekawe!

Na powierzchni ciała królowej wyróżnia się specjalny sekret bogaty w feromony. Jest spożywany przez pracujące termity i przenoszony do odległych części podziemnych labiryntów. Niektórzy uczeni uważają, że właśnie ten sekret „jednoczy” rodzinę. Inni uważają, że w ten sposób sprawowana jest kontrola nad liczbą skrzydlatych osobników - pojawiają się dopiero po dojrzewaniu kolonii, co dzieje się po 2-3 latach.

Robotnicy i żołnierze z natury słabo rozwinięte osoby „zamrożone” na etapie larwalnym. Nie rozwijają układu rozrodczego. Sekret emitowany przez królową nie pozwala wszystkim termitom zamieniać się w owady zdolne do rozmnażania. Kiedy królowa się starzeje, ilość sekretów maleje, a pod pewnymi warunkami pracujące termity mogą zacząć się rozmnażać.

Z zapłodnionych jaj pojawiają się larwy:

• u robotników, żołnierza po topieniu, larwa staje się dorosłym owadem;
• po drugim stopieniu larwa lub nimfa dzieli się na następny etap;
• nimfa jest większa niż larwa i ma podstawy skrzydeł na odcinkach piersiowych;
• przed osiągnięciem dorosłości larwa przechodzi od 3 do 4 cykli pierzenia;
• jest kilka wieków i nimf, pod koniec przemian owad wyrasta długie skrzydła.

Pracujące termity żywią larwy tajemnicą gruczołów ślinowych lub zmiażdżonymi zarodnikami grzybów, które rosną na ich plantacjach. Hodowla termitów występuje w wyniku zapłodnienia, ale przy braku samców samice mogą rozmnażać się bezpłciowo (partenogenetycznie). Wszystkie osoby urodzone to kobiety.

Ciekawe!

Jeśli królowa nagle umrze, skrzydlate samice lub nimfy mogą odegrać swoją rolę w reprodukcji. Te ostatnie zachowują wszystkie cechy niedojrzałości. Nazywa się je nimfoidami. Niektóre rodzaje termitów w jednym gnieździe mogą mieć kilka par lęgowych. Dzieje się tak, jeśli termit jest bardzo duży. Naukowcy odkryli, że obecność działających termitów stymuluje składanie jaj.

Zaskakujące jest również to, że w pewnych warunkach termity robocze mogą się rozmnażać.Aby zmienić się w gatunek rozrodczy, potrzebują długiego czasu - 30-40 dni. Nazywa się je ergatoidy. Naukowcy w laboratorium skrzyżowali ergatoidy z nimfami i ergatoidami. Procent kast u potomstwa był inny.

Tabela pokazuje wyniki eksperymentów:

Ta różnorodność jest wyjaśniona diploidią termitów męskich i żeńskich. Podczas rozwoju kolonii, skrzydlate osobniki nie tworzą się. Energia jest wydawana na produkcję pracowników, którzy budują, dbają, czyścą.

Skład termitów z suchego drewna i wilgotnego drewna charakteryzuje się brakiem termitów roboczych dla dorosłych. Ich rolę odgrywają pseudo-ergaty. Ta grupa termitów jest również nazywana „fałszywymi” pracownikami. Przez długi czas larwy topią się, pozostając osobnikami pracującymi. Ale zdarza się, że po pewnym czasie pseudo-ergat staje się żołnierzem.

Funkcje zasilania

Podstawą diety wielu rodzajów termitów jest celuloza. W układzie pokarmowym owadów pracujących żyje specjalny rodzaj wiciowców symbiontowych mikroorganizmów, które mogą niszczyć celulozę. To pracujące termity karmią żołnierzy i królową. Zasadniczo termity żywią się martwymi gałęziami i pniakami, opadłymi liśćmi, próchnicą. Niektóre gatunki tropikalnych termitów żywią się żywymi roślinami, niszcząc krzewy herbaciane, zboża. Ale w jednym z najbardziej postępowych gatunków - Termitidae, symbionty są nieobecne, a mechanizm ich asymilacji z celulozą jest nadal niejasny.

Okazało się jednak, że termity jedzą nie tylko celulozę. Sadzą ogrody grzybowe, gdzie uprawiają specjalny rodzaj grzybów. Wciągają kawałki drewna i liści do swoich gniazd. Wszystkie dokładnie zmiażdżone i „posadzone” zarodniki grzybów. Ta grupa termitów należy do Macrotermitinae.

Grzybnia grzybów niszczy niejadalną ligninę, przekształcając ją w łatwiej przyswajalny składnik. Termity jedzą stare części ogrodów, wchłaniając grzybnię, zarodniki i żywność wzbogaconą w różne składniki odżywcze. W przypadku larw głównym źródłem pożywienia są ogrody.

Ciekawe!

Słynny A. Brem powiedział swoim towarzyszom, jak Arab, który zasnął w pobliżu termitu, obudził się zupełnie nagi - termity zjadły wszystkie jego ubrania. Pod koniec XVIII wieku termity zostały przypadkowo sprowadzone do St. Helena, która całkowicie zjadła miasto Jamestown.

Termity znajdujące się w WNP są mniej „żarłokowe”. Ale ogromne szkody spowodowane trzęsieniem ziemi w Aszchabadzie wynikają z faktu, że 25% domów zostało uszkodzonych przez termity, co doprowadziło do ich upadku.

Ze względu na to, że termity są bardzo wrażliwe na temperaturę, wilgotność i światło słoneczne, rzadko pojawiają się na powierzchni, gryząc pnie drzew, kłody domu od wewnątrz, pozostawiając go całkowicie nienaruszonego. Roczne szkody spowodowane przez termity są obliczane w ogromnych ilościach. Różne rodzaje termitów budują różne gniazda nie tylko pod względem kształtu, ale także lokalizacji.

Różne rodzaje gniazd

Termity żyją w dużych rodzinach, układając gniazda w glebie, pniach i korzeniach drzew lub budując złożone konstrukcje inżynierskie - kopce termitów. Największy kopiec termitów górował nad powierzchnią ziemi do wysokości 13 metrów. W Indiach znaleziono zniszczony kopiec termitów, w którym zmieściło się tak duże zwierzę, jak słoń.

Główna część gniazda znajduje się pod ziemią. Tunele, galerie, kamery stanowią złożony system, w którym mogą poruszać się tylko termity. Przebijający się wrogowie szybko tracą kierunek i wpadają w „łapy” żołnierza.Istnieją komory do przechowywania żywności, izby macierzyńskie, „pokoje” dla larw.

Ciekawe!

Najbardziej dobrze chroniona, wilgotna, ciepła i wentylowana jest komora, w której królowa i król mieszkają. Układ wszystkich gniazd jest taki, że ich rezydencje znajdują się w centrum podziemnego „miasta”. W komnacie „para królewska” jest zawsze skierowana na wschód, a koniec brzucha jest zorientowany na zachód. Naukowcy wyizolowali komórkę królowej i bez względu na to, jak się obracała, para zajęła poprzednią pozycję.

Ściany zewnętrzne wykonane są z mieszanki śliny, cząstek drewna, gliny i odchodów. Ta kompozycja, utwardzająca się na słońcu, jest tak silna, że ​​trudno jest wybrać kilof lub złom. Wodoszczelne ściany, „baldachim” w kształcie grzyba, daszki chronią przed tropikalnymi prysznicami, które często zdarzają się na szerokościach geograficznych, w których żyją termity.

Oprócz funkcji ochronnej, zewnętrzna część termitu pełni rolę kanałów powietrznych, wspiera ściśle określoną temperaturę i wilgotność. Pracownicy, w zależności od pory dnia, pogody i pory roku, rozszerzają lub zawężają kanały powietrzne, dostosowując temperaturę do 1 ° C.

Specjalne „nośniki wody” dostarczają wilgotną glebę z głębin. Szwajcar M. Luscher, opisując termity Wybrzeża Kości Słoniowej, zauważył, że dostarczają one wilgoć z warstw znajdujących się na głębokości 10-12 metrów. Ale to nie koniec - w Afryce Południowej termity wnikają w wodę na głębokość około 40 metrów.

W środku konstrukcji, 20-30 cm od powierzchni gleby, owady organizują „żłobek”, ułożony z miękkiego materiału, w którym znajdują się larwy. Po obu stronach znajdują się pomieszczenia do przechowywania jaj, a apartamenty Królowej znajdują się bezpośrednio pod komorą larwalną. Jeszcze niższe są magazyny i spiżarnie, które są połączone systemem ruchów ze źródłami energii.

Podziemne gniazda afrykańskiego termitu Apicotermes połączone są złożonym systemem przewodów, które zapewniają owadom tlen nawet na głębokości. W Australii owady budują tak zwane struktury „kompasu”. Te płaskie kopce termitów są zawsze zorientowane północ-południe, co zapobiega przegrzaniu gniazda.

Warto zniszczyć górną część kopca termitów, ponieważ wielu mieszkańców ciągnie się z jego wnętrzności na szkodę. Cała praca jest wykonywana od wewnątrz. I tylko niewielka garstka żołnierzy dzielnie chroni uformowane „wejście” z zewnątrz, atakując mrówki, jaszczurki i innych amatorów, aby czerpać zyski z termitów. Robotnicy szybko zamykają lukę od wewnątrz, a śmiałkowie pozostają poza termitami, aby umrzeć.

Ciekawe!

Istnieje wiele niesamowitych historii o termitach, które niewiele mają wspólnego z rzeczywistością. Opisy tych owadów znajdują się w powieści S. Lem, Mine Reed, J. Verne. Są przedstawiani jako złośliwi, atakujący wszystko i owady wielkimi szczękami. W rzeczywistości terminatorzy często żyją razem ze swoimi mieszkańcami jako „lokatorzy” - termitów fagi. Mogą to być chrząszcze, małe zwierzęta i ptaki. Szukają schronienia przed pogodą i drapieżnikami pod ochroną niezawodnych ścian termitów.

W książce I. Khalifmana „Hasło skrzyżowanych anten” o życiu termitów jest napisane tak ekscytujące i tak niewiarygodne fakty, że mimowolnie zaczynasz podziwiać te małe, białawe stworzenia.