Maria Lukyanenko/ autor artykułu
Identyfikacja szkodników, praca z kulturami owadów, mikrografia owadów, badania bibliograficzne.

Opis i zdjęcie trzmiela polowego

Trzmiel polowy
Trzmiel polowy

Trzmiel polny jest ściśle związany z pszczołami. Należy do rodzaju stawonogów i jest przedstawicielem rzędu Hymenoptera. Jego wizytówkę można nazwać pstrokatym czerwono-czarnym kolorem puszystych włosów, które pokrywają prawie całe jego ciało. Nie można pomylić tego owada z innymi. Kudłate rodziny pszczół są znane jako dobre zapylacze kwiatów. Są niezbędnymi pomocnikami ogrodników i ogrodników, zapylających uprawy owoców i warzyw.

Wygląd

Przedstawiciele tego gatunku trzmiele mają niewielkie różnice w rozmiarze. w zależności od płci. Największe są kobiety, które są macicą w rodzinie trzmieli. Ich długość ciała może wynosić 2 cm. Samce mają mniejszy rozmiar ciała - około 14 mm długości. Pracownicy obejmują bezpłodne kobiety. Są to najmniejsze owady tego gatunku, o długości ciała od 9 do 14 mm.

Uwaga!

Aby odróżnić trzmiela polnego od innych gatunków, należy go dokładnie przyjrzeć. Na grzbiecie kudłatego stawonoga dominują rude włosy z małą, przeplataną czernią. Na brzuchu żółte kosmki miesza się z białym, jak po bokach owada. Trzmiel jest pokryty lekkimi kosmkami. U kobiet w górnej części piersi widać małą czarną plamę w kształcie trójkąta.

Siedlisko

Trzmiel polny jest szeroko rozpowszechniony na kontynencie Eurazji od Europy Zachodniej po Daleki Wschód. Przeważa na środkowych i południowych szerokościach geograficznych. Owad woli budować gniazda na ziemi lub pod ziemią, ale można je również spotkać w innych miejscach:

  • porzucone nory zwierząt lub gniazda ptaków na ziemi;
  • jama gleby;
  • zagłębienia i szczeliny drzew;
  • opadłe liście;
  • szczeliny między deskami drewnianych budynków.

Nazwa „pole” nie oznacza, że ​​owady zapylają tylko rośliny polne i łąkowe. Występują również w ogrodach, lasach, ogrodach warzywnych. W dużych miastach można je również zobaczyć. Ale trzmiele polne preferują łąki nizinne, na których rośnie koniczyna czerwona.

Odżywianie i rozmnażanie

Samice zdolne do rozmnażania się po zimowaniu szukają odpowiedniego miejsca do ustawienia gniazda. Po złożeniu kilku jaj sama opiekuje się potomstwem. Kiedy liczba osobników w gnieździe osiąga pierwszą setkę, nie opuszcza już gniazda i zajmuje się tylko reprodukcją.

Uwaga!

Samce trzmieli nie mają żądła. Tylko kobiety są w stanie żądlić, ale robią to niezwykle rzadko.

Pracujące samice, niezdolne do składania jaj, zajmują się dostarczaniem nektaru i pyłku do gniazda. Męskie drony są odpowiedzialne za organizowanie komórek do przechowywania potomstwa i przechowywania żywności. Nie zbierają nektaru i nie zapylają roślin. Nektar przetwarzany przez owady zamienia się w kochanie, który jest pożywnym pokarmem wspierającym życie rodziny trzmieli.

Ocena
( 1 średnia ocen 5 z 5 )

Dodaj komentarz




Karaluchy

Komary

Pchły