Ziarno grochu

Ziarno grochu

Jajka Grochu i Larwy

Szkodliwym szkodnikiem uprawianych odmian grochu jest mały chrząszcz Bruhus, znany jako zwijacz grochu. Po raz pierwszy odkryto go w Rosji w 1857 roku. Szkodnik z Morza Śródziemnego rozprzestrzenił się z powodu zainfekowanych nasion roślin strączkowych. Należy jednak zauważyć, że owad je wyłącznie groch.

Cechy struktury i wyglądu zarodka groszku

Mała czarna pluskwa o wydłużonej głowie, należąca do rodziny nasion skrzydlatego skrzydła, osiąga długość 4-5 milimetrów. Jego ciało ma szeroki owalny kształt. Na wierzch owada przykryta jest czerwono-szarym grubym zwisającym. Małe skrócone elytry z ukośnym jasnym paskiem nie pokrywają całego brzucha, na którego końcu znajduje się biały wzór w kształcie krzyża. Wołki grochu różnią się od braci obecnością tego znaku. Piszczele, nogi środkowych nóg i trzy segmenty anten są pomalowane na czerwono-czerwony odcień. Szkodnik ma wyłupiaste oczy, a duże szpiczaste zęby są wyraźnie widoczne na biodrach tylnych nóg.

Osobom niespecjalistycznym trudno jest ustalić płeć szkodników grochu. Owady różnią się budową narządów płciowych i długością anten, które są nieco większe u samców. Wołek grochu na zdjęciu prezentowanym na naszej stronie pozwoli ci dokładnie rozważyć i zapoznać się z funkcjami owada.

Rozwój owadów

Chrząszcz, który niszczy groszek, jest szeroko rozpowszechniony w europejskich i azjatyckich częściach Federacji Rosyjskiej, gdzie uprawy są masowo wysiewane. Granice środowiska owadów są niespójne, różnią się w zależności od sprzyjających warunków pogodowych. Jest wiele miejsc, w których zimuje groszek. Są to głównie magazyny, w których przechowywany jest groszek. W regionach południowych znaczna część ziaren czeka na zimę i hibernuje w stosach słomy, pod korą drzew, wśród resztek roślin lub w glebie.

Masowe chrząszcze wyłaniają się z grochu w temperaturze 26-28 ° C. W niższych temperaturach proces ten zwalnia. Wysoka wilgotność korzystnie wpływa na wygląd szkodników z zainfekowanych ziaren. Przeważnie zimowane pasożyty pojawiają się w maju i lubią kwitnące ogrody, kępy chwastów i zarośla ptasich wiśni wzdłuż krawędzi pasów leśnych. Ziarna grochu trafiają na pola wraz z nasionami, ale większość z nich pochodzi z okolicznych miejsc. Największa liczba chrząszczy pojawia się na polach w maju, podczas masowego kwitnienia roślin. W tym okresie zboża jedzą płatki kwiatów i pyłki.

Ważne! Pola pasożytów zaczynają zaludniać się od krawędzi, stopniowo zajmując całą plantację. Rano i wieczorem dorośli chowają się w kwiatach grochu lub między zamkniętymi młodymi liśćmi.

Samice zarodków grochu zaczynają masowo składać jaja na początku czerwca. Umieszczają mur, składający się średnio z 35 jaj, na zielonej fasoli, mocno przyklejając ją do pędów roślin za pomocą specjalnej płynnej masy. Po wyschnięciu tworzy ochronną powłokę, pod którą umieszcza się pół milimetrowe żółto-żółte podłużne jaja. Ich rozwój trwa w zależności od warunków przez 6-12 dni. Samica może złożyć od 70 do 200 jaj przez cały okres swojego życia, który trwa jeden rok.

Po urodzeniu ziarno ziarniaka gryzie mięsistą skorupę fasoli i wchodzi w jej środek. Tutaj dochodzi do ziaren zielonego groszku, w których zachodzi cały proces rozwoju szkodników z larw, pupa i dorosłego chrząszcza.

Ciekawe! Kilka osób może wejść do grochu, ale tylko jedna przeżyje i się rozwinie.

Wlot w skorupce ziarna zarasta z czasem i pozostaje mała czarna kropka. Przed linieniem larwy mają ciało w kształcie robaka o czerwonawym kolorze, pokryte długimi włosami. Noworodek ma parę nóg. Po kilku dniach zrzuca się i staje się beznogi, z mocno osadzoną głową w przedniej części klatki piersiowej. Jej kolor staje się kremowy. Jedząc pożywne jedzenie, stopniowo osiąga długość 5-6 mm. Kilkakrotnie topiąc się, larwa kończy swój rozwój. Przed potomstwem tworzy udar aż do skórki grochu, ale nie gryzie przez nią. W powstałej wnęce będzie młody błąd. Wystarczy, by w sprzyjających warunkach nacisnął na wieko i wyszedł na zewnątrz. Pojawienie się dorosłego kariopsji występuje pod koniec lipca.

Uszkodzenia i walka z ryjkowcem grochowym

Pasożyt jest powszechny we wszystkich krajach Azji, Europy i Ameryki Północnej, gdzie groszek jest intensywnie uprawiany. Najbliższymi krewnymi szkodnika jest egipski groszek zbożowy, ziarna fasoli i inne szkodniki roślin strączkowych. Wszystkie z nich powodują ogromne szkody w uprawach. Dorosłe zwijacze grochu trafiły na zbiory w magazynie, a ich larwy na polach.

Ważne! Zepsute nasiona tracą prawie 40% masy. Ich zdolność kiełkowania jest zmniejszona do 75% i jakości.

Unikaj jedzenia i karmienia bydła zanieczyszczonym groszkiem. Jest niebezpieczny, ponieważ chrząszcze, larwy lub ich odchody, które powodują zapalenie jelit i nerek, można znaleźć w uszkodzonych ziarnach.

W celu ochrony zapasów ziarna przed pasożytami konieczne jest zastosowanie wszystkich znanych środków w celu zwalczania ryjkowca:

• Obróbka ziarna środkami owadobójczymi;
• Chłodzenie ziarna;
• Zapobiegawcze leczenie i czystość w magazynach.