Larwa ćmy łopianowej - gdzie ją znaleźć

Ćma jest uważana za jedną z najbardziej paskudnych szkodników domowych. Ale czy wiesz, że niektórzy są specjalnie zaangażowani w hodowlę larw ćmy łopianu w domu? Ci dziwni ludzie są zapalonymi rybakami i używają larw owadów jako przynęty, szczególnie nadającej się do połowów zimowych.

Gdzie mieszka ćma łopianu?

Wiele osób zastanawia się, gdzie znaleźć ćmę łopianu w naturze. Ułatw sobie. Ponadto łopian jest jedną z najczęstszych roślin rozpowszechnianych w całej Rosji. Można go rozpoznać po charakterystycznych guzach z szydełkowanymi igłami, którymi przylega do ubrania i sierści zwierzęcej, powiększając jego środowisko.

W tych szyszkach dość gruby szarawy motyl składa jaja o dość dużych rozmiarach - ćma łopianu. Larwy wykluły się następnie z jaj, które żywią się zawartością stożka i są smakołykami dla płoci i innych gatunków ryb.

Istnieje kilka rodzajów ćm, których larwy różnią się znacznie od siebie. Żyją w różnych roślinach:

• W szyszkach łopianugęsto sprasowane, jakby wypełnione klejem, żyją małe białawe, podłużne larwy. Łatwo się rozmnażają, ale są najbardziej nieodpowiednie do łowienia - zbyt szybko rozprzestrzeniają się na haczyku.
• W łodygach łopianu (jak również oset, a nawet gałązki czarnego bzu) najpopularniejszy rodzaj przynęty świetnie się czuje. Mieszka tam żółtawa schludna larwa ćmy łopianu na zdjęciu. Może pozostać na haku przez długi czas bez utraty kształtu.
• W łodygach Czarnobyla (lub piołun) żyje kolejną larwą ćmy łopianowej, którą łatwo uzyskać latem, ale zimą trudno ją rozmnażać. Takie larwy muszą stworzyć specjalne warunki, chociaż wyglądają bardzo apetycznie na ryby.

Często ćma łopianowa do połowów jest używana w towarzystwie dżdżownicy lub innych rodzajów przynęty, ale to już zależy od tego, na którą rybę jest otwarty sezon połowowy. Doświadczeni rybacy znają wszystkie niuanse, a dla początkujących łopian jest prawie idealną opcją: tani i skuteczny.

Uwaga!

Łopian nie jest zbyt powszechny wśród początkujących wędkarzy tylko dlatego, że wielu nie słyszało, co można wykorzystać larwy ćmy jako przynęta. A ci, którzy słyszeli, nie mają pojęcia, skąd wziąć taki cud, a tym bardziej, że można go łatwo wyhodować w domu.

Wielu „wytrawnych” rybaków uważa, że ​​dżdżownice i larwy są bardziej skuteczne podczas połowów zimowych. Ale nikt nie zadaje sobie trudu, aby używać łopianu jako dodatkowej uczty, kładąc go na haczyku z firmą z większymi owadami. Wszystko zależy od indywidualnych preferencji, ale dlaczego nie spróbować?

Jak hodować ćmę łopianu

Możesz kupić larwy ćmy łopianowej w wyspecjalizowanych sklepach. Ale ta opcja jest odpowiednia dla tych, dla których zimowe wędkowanie to tylko egzotyczna jednorazowa rozrywka. Dla zapalonych wędkarzy ten sposób pozyskiwania larw ćmy łopianowej jest zbyt kosztowny. Łatwiej jest stworzyć własną mini-fabrykę do ich produkcji w domu, zwłaszcza że nie jest to takie trudne.

Aby ćma szybko się pomnożyła i czuła się dobrze, wystarczy tylko:

• zbieraj szyszki lub łodygi roślin, w których znalazłeś jaja lub larwy ćmy łopianu;
• przynieś rośliny do domu i umieść je w tekturowym pudełku lub szklanym pojemniku z pokrywką (wygodniej jest w szklance. ponieważ możesz zobaczyć, co dzieje się w słoiku);
• umieść pojemnik w ciemnym, ciepłym, ale nie gorącym, suchym miejscu (temperatura 15–25^okołoC)
• od czasu do czasu sprawdzaj zawartość puszki, usuwaj martwe motyle i larwy i wybierz wymaganą liczbę łopianu do połowów.

Bardzo ważne jest, aby nie uszkodzić szyszek łopianu podczas pobierania, w przeciwnym razie mikroklimat zostanie zakłócony, a jaja i larwy w środku umrą. Dlatego należy je wybierać ostrożnie, aby nie przypadkowo zmiażdżyć łopian palcami.

Ciekawe!

Ćma łopianowa jest jedynym rodzajem szkodnika hodowanego do określonych celów. Inne rodzaje ćmy: futro, jedzenie, kapusta, ziemniak - powodują tylko problemy dla ludzi.

Z pędów roślin larwy łopianu delikatnie wytrząsa się, po wykonaniu na nich kilku nacięć poprzecznych. W ciętych łodygach nie będą się dalej rozmnażać, więc można je wyrzucić. Należy to wziąć pod uwagę podczas zbierania roślin w celu uzupełnienia ich wystarczającą ilością.