Opis i zdjęcie kleszcza z trawy

Łąka łąkowa - przedstawiciel rodzaju Dermacentor. Większość gatunków tego rodzaju rozwinęła się na kontynencie północnoamerykańskim. Ale przedstawiciele tego rodzaju są nie tylko w Ameryce. Dermośrodki rozmieszczone na całym świecie, ale tak bogatego składu gatunkowego, jak w Ameryce Północnej, nigdzie już nie ma. W Rosji występują dwa gatunki: łąka i pastwisko. Lugovoi żyje w wilgotnych biotopach środkowej Rosji. Wypas preferuje stepy południowych regionów.

Wygląd

Ciało jest owalne, płaskie. Samiec ma ostrzejszy przód niż samica. Tył mężczyzny jest całkowicie pokryty twardą tarczą. U kobiet tarcza pokrywa tylko przednią trzecią część ciała. Kolor jest czerwono-brązowy. U mężczyzn cała tarcza pokryta jest obfitym wzorem światła. Spod białego wzoru główne tło tarczy jest prawie niewidoczne. Samica ma wzory tylko na klapie. Zewnętrzna krawędź klapy jest czerwono-pomarańczowa. Brzuch gładki brąz. Łapy są brązowe z białymi poprzecznymi paskami. Na zdjęciu kleszcza łąkowego ta różnica w zabarwieniu osobników dorosłych jest wyraźnie widoczna.

Kilka dodatkowych nazw dermacenter reticulatos zawdzięcza swoje zabarwienie:

• wzorzysty brązowy;
• wzorzysty pies;
• bagno

Nazwy te dokładniej odzwierciedlają wygląd i siedlisko kleszcza łąkowego.

Morfologia

Kleszcz łąkowy jest morfologicznie bardzo podobny do kleszcza ixodid psi. Rozmiar ciała łąk w stanie głodnym jest taki sam, jak u iroksoidów: około 5 mm. Dobrze karmiona samica puchnie do 16 mm długości, przekraczając rozmiar europejskiej psiej ixody. Samce kleszczy są nieco mniejsze niż samice w stanie głodnym i nie rosną rozmiary po jedzeniu.

Ciało kleszcza łąkowego ma 3 sekcje: głowę, klatkę piersiową i brzuch. Dwa ostatnie są ze sobą połączone. Na głowie krwiopijcy znajduje się aparat do oddychania przez usta. Łapa 8. Pierwsza para jest długa, lekko wygięta na końcach dla wygody schwytania ofiary.

Ciekawe!

Po bokach otoczki znajduje się para narządów, które zastępują oczy. Narządy te reagują na promieniowanie podczerwone.

Struktura wewnętrzna

Układ nerwowy jest prymitywny. Jest to rurka przechodząca pod górną klapą od głowy do tylnego końca pasożyta. Ma 3 zgrubienia zwojowe: gardłowy, poddziąsłowy i brzuszny. 22 zakończenia nerwowe odchodzą od centralnej osi, która kontroluje pracę narządów wewnętrznych, łap i trąby.

Układ trawienny również nie ma złożonej struktury. Otwór w jamie ustnej prowadzi do gardła, którego mięśnie pracują jak pompa podczas karmienia stawonogów. Kanały ślinianek otwierają się w gardle. Podczas karmienia kleszcz łąkowy wstrzykuje ślinę znieczulającą w tkankę ofiary. Gardło przechodzi do przełyku, który otwiera jelito. 12 ślepych procesów odchodzi od jelita; podczas karmienia kleszcza wypełniają się krwią. Jelito przechodzi do pęcherza odbytniczego, który kończy się przez jelito tylne odbytem.

Uwaga!

W kleszczu łąkowym nie ma płuc. Ze względu na strukturę układu oddechowego jest bliżej owadów niż zwierząt. Pasożyt odbiera powietrze przez tchawicę, której otwory otwierają się w pobliżu tylnych nóg.

Siedlisko

Kleszcz łąkowy - mieszkaniec lasów liściastych i mieszanych na Syberii i w Europie. Ponieważ gatunek ten jest bardzo morfologicznie podobny do kleszcza pastwiskowego, są zdezorientowani. Czasami, podsumowując, nazywają oba gatunki roztoczami ziołowymi.Ta nazwa jest bardziej odpowiednia dla pastwiska, które woli żyć w suchych biotopach stepowych z trawiastą roślinnością.

Lugovoi ma jedną z dodatkowych nazw: bagno. Ta nazwa wyraźnie wskazuje środowisko preferowane przez pasożyta:

• zalane łąki;
• skraj lasu liściastego;
• leśne polany.

Kleszcz żyje na pastwiskach. Potrafi tolerować wiosenne powodzie. W miejscach wypasu bydła obserwuje się masowe rozmnażanie dermacentrum Reticulatus.

Styl życia

Aktywność kleszczy łąkowych rozpoczyna się wcześniej niż kleszczy psich. To dermośrodki mogą atakować w momencie, gdy na ziemi pojawiły się rozmrożone miejsca. Szczyt ich działalności przypada na kwiecień-maj. Drugi, mniejszy szczyt aktywności tego gatunku obserwuje się jesienią.

Cykl życia kleszcza łąkowego od jajka do śmierci trwa 1-2 lata. Rozwój stawonogów z jaja do niezapłodnionego dorosłego powinien zająć 1 okres wegetatywny. Hibernacja dorosłe kleszcze.

Składanie jaj odbywa się tylko wiosną. Cykle transformacji larw w nimfy, a następnie w dorosłe kleszcze łąkowe, są krótkie. Szczytowa aktywność tych form występuje w lipcu i sierpniu.

Uwaga!

Gatunek ten może czekać na zdobycz, wspinając się na wysokość 1,5 m. Aktywność dojrzałych płciowo kleszczy zostaje przerwana dopiero wraz z nadejściem chłodu. Dorośli wychodzą na zimowanie.

Młody wzrost pasożytuje na małych ssakach. Ostateczni gospodarze pasożytów:

• Owiec
• kozy
• konie
• krowy
• psy
• dziki;
• jeleń
• lisy
• szakale.

Dorosły kleszcz łąkowy może być niebezpieczny dla ludzi z powodu głodu młodych form.

Uwaga!

Podstawą diety u nimf i larw są gryzonie przypominające myszy.

Roztocza zaznaczają partnera na hoście. Wcześniej kobieta powinna pić krew przez 8 dni. Po ssaniu potrzebuje czasu na krycie w ciągu 3 dni. Następnie spada na ziemię i składa 3-5 tysięcy jaj.

Chociaż łąka preferuje wilgotne miejsca, może z powodzeniem konkurować z roztoczami pastwiskowymi w suchszych biotopach ze względu na zdolność larw do oczekiwania na gorący i suchy czas, zakopany w glebie. W rzeczywistości roztocza ziołowe odnoszą sukcesy w ciepłym sezonie. Larwy łąkowe „opuszczają” glebę w wilgotnych warstwach od maja do sierpnia. Młode pastwiska w tym czasie prowadzą aktywny tryb życia.

Uwaga!

Na bagnach larwy łąkowego dermacenteru działają przez całe lato.

Tolerowane choroby

Dermocentry należą do tej samej rodziny co ixodic tajga i europejskie kleszcze dla psów. Obszary tych krwiopijców pokrywają się. Rodzaj żywności, którą mają, jest również podobny. Stawonogi pasożytują na kilku żywicielach przez całe życie. Dlatego oba typy dermośrodków tolerują te same choroby co ixodic. Zarówno łąka, jak i pastwisko mogą zarazić:

• riketsjaza;
• piroplazmoza;
• kleszczowe zapalenie mózgu;
• babeszjoza;
• Astrachańczyk dostrzegł gorączkę;
• Gorączka Q (jest gorączką wykrytą w Górach Skalistych).

Oprócz infekcji kleszcze łąkowe i pastwiskowe mogą przenosić proste pasożyty.