Zdjęcie, opis i leczenie roztocza Demodex

Rodzaj pasożytniczych kleszczy Demodex ma około 65 gatunków. Wszyscy żyją w warstwie podskórnej, a właściciel nawet nie zauważa tych pasożytów. Roztocza Demodex są jednym z najmniejszych przedstawicieli rodzaju stawonogów. Niektóre pasożyty żywią się łojem, podczas gdy inne jedzą wydaloną limfę.

Wygląd demodeksów

Najmniej podobny do reszty tyka forma życia. Ale jeśli spojrzysz na przedstawiciela demodeksów pod mikroskopem, to on ma wszystkie oznaki kleszczy. Myli tylko bardzo długi brzuch, nadając pajęczakowi robaka. Na zdjęciu z dużym wzrostem widać, że pasożyt „położył” pajęczaki 4 pary łap i „standardowy” aparat doustny typu przekłuwająco-ssącego.

Wśród roztoczy demodektycznych, które żyją obok ludzi, są:

• demodex folliculorum, inaczej gruczoł trądzikowy;
• d .brevis, również ludzki pasożyt;
• d. canis - pies kleszcza podskórnego;
• d.bovis - bydło;
• d.ovis - owce i kozy;
• d.equi - konie i osły;
• d. philloides - świnie.

Prefiks nazwy rodzaju pozwala łatwo ustalić, jakiego rodzaju kleszcza dotyczy. Rozmiary Demodex są również podobne. U gatunków pasożytujących na zwierzętach długość samicy wynosi 0,3 mm, a samca 0,2 mm. Maksymalna szerokość stawonoga wynosi 0,06 mm.

Uwaga!

Dwa rodzaje roztoczy Demodex żyją w ludzkiej skórze: d. folikulorum i d. brevis. Oba są nazywane żelhenicami, ponieważ żyją w gruczołach łojowych i mieszkach rzęsowych.

Gatunki te różnią się długością i lokalizacją. Krótkie żelazko - Zaznacz d. brevis. Ten gatunek logicznie nazywa się trądzikiem, gdy się osiada w gruczołach łojowych skóry na twarzy i może powodować stan zapalny. Ale nazwę „trądzik” przypisano innemu gatunkowi: kleszczowi demodex folliculorum. Żyje w mieszkach włosków rosnących na ludzkim ciele.

Demodex folliculorum o długości 0,3-0,4 mm. Samica tego gatunku jest nieco niższa od samca. Demodex brevis jest krótszy niż „brat”, ale sprawia wrażenie szerszego.

Demodex Lifestyle

Tego rodzaju kleszcze są trwałymi pasożytami. Cykl życia demodeksu trwa kilka tygodni. Jak długo żyje kleszcz, tyle czasu nie zmienia właściciela i nie pozostawia ofiary, nawet do składania jaj. Samica rzuca jaja na skórę, a zakażenie zdrowych ssaków następuje w bliskim kontakcie z chorym zwierzęciem. Szczenięta zwykle zarażają się od matki. Zwierzęta gospodarskie mogą zostać zarażone podczas przebywania w stadzie. Ludzie zarażają się w ścisłym kontakcie ze sobą.

Ważne!

Demodeksy mogą istnieć przez stosunkowo długi czas bez gospodarza, jeśli warunki otoczenia im odpowiadają.

W temperaturze pokojowej, przy stałej wysokiej wilgotności i w ciemności, demodeksy istnieją do 9 dni. W wodzie zachowują żywotność do 25 dni. W suchym powietrzu giną po 1,5 dniu.

Przez długi czas te mikroskopijne kleszcze były uważane za komensale. Są to organizmy, które korzystają z interakcji z innym stworzeniem, ale nie przynoszą ani korzyści, ani szkód gospodarzowi. Dzisiaj naukowcy są skłonni wierzyć, że demodeksy są pasożytami.Kleszcze żywią się tłuszczem gruczołów łojowych skóry lub limfy, które otrzymują z naruszeniem integralności komórek pęcherzykowych.

Co to jest nużyca

Dermoidalne roztocza towarzyszą swoim właścicielom przez całe życie ssaka i zwykle nie powodują kłopotów. Ale przy utracie odporności gospodarza lub zbyt silnej inwazji demodeksy powodują chorobę skóry, demodekozę. Pasożyty są najbardziej aktywne wiosną i jesienią, kiedy spada odporność i zachodzą zmiany hormonalne w ciele.

Objawy nużycy

Przy podobieństwie morfologicznym różnych rodzajów podskórnych roztoczy demodex, objawy choroby mogą być różne. Zależą od gatunku, a nawet wieku zwierzęcia, jeśli choroba go dotknęła. U ludzi objawy choroby będą zależeć od miejsca, w którym rozpoczęła się masowa reprodukcja demodeksów.

U ludzi

Najczęściej czynnik wywołujący nużycę - trądzik zheleznitsa żyje w skórze twarzy. Ale te pasożyty można znaleźć wszędzie u ludzi. Na twarzy wolą tworzyć kolonie fałdów nosowo-wargowych, na brodzie, w pobliżu nosa, na policzkach.

Drugim najbardziej preferowanym miejscem lęgowym jest skóra szyi. Rzadko demodeksy znajdują się również na piersi i plecach. Prawie nie ma ich w skórze kończyn, jeśli nie mówimy o ciężkiej infekcji. Preferuje Demodex folliculorum rzęsy i obszar wąsów.

Oznaki nużycy skóry:

• silne zaczerwienienie i obrzęk powiek;
• łuski u nasady rzęs;
• swędzenie
• obrzęk i zaczerwienienie dotkniętych obszarów skóry;
• zmęczenie oczu
• trądzik;
• trądzik różowaty - trądzik różowaty.

Uwaga!

Niezbędne produkty demodeksów powodują reakcję alergiczną skóry, więc objawy nużycy i alergii są bardzo podobne.

Zapalenie powiek jest również spowodowane aktywnością demodeksów. Oznaki uszkodzenia roztoczy oka:

• ropienie pęcherzyków;
• częsty jęczmień;
• utrata rzęs;
• powieki;
• „Sprzęgło” wokół rzęs z wyschniętego wysięku.

Demodekozy mogą występować w czystej postaci lub mieszane.

U psów i kotów

Demodex canis żyje w głębokich warstwach skóry właściwej. Zakażenie nimi występuje przy przedłużonym kontakcie ze zwierzętami. Dlatego zwykle jest przenoszony z suki na szczenięta. Pierwsze oznaki u szczeniąt pojawiają się po 3 tygodniach życia. Demodekoza u kotów jest to rzadkie, ale rasy rosyjskie niebieskie i syjamskie są najbardziej podatne na tę chorobę.

Uwaga!

Aktywny rozwój nużycy występuje u zwierząt w wieku 1-3 lat.

U szczeniąt nużyca w większości przypadków przyjmuje łuskowatą postać: włosy wypadają, a skóra zaczyna się łuszczyć. Dorosłe psy mogą mieć 3 formy:

• krostkowy;
• uogólnione;
• skomplikowane przez grzyby i gronkowce.

Demodeksy tworzą kolonie w mieszkach włosowych. Na psie może znajdować się ponad 275 takich kolonii, które koncentrują się na skórze ust, policzków, oczu, szyi, łopatek i boków. Demodeksy rzadko pojawiają się z tyłu, ale taki przypadek jest również możliwy. Znaki nużyca psów:

• wypadanie włosów;
• pogrubienie skóry na łysych plamach;
• pojawienie się na skórze małych pęknięć i skorup;
• skóra staje się niebieskawa;
• pojawienie się u zwierzęcia ostrego złowrogiego zapachu.

Uwaga!

2 miesiące po wystąpieniu objawów nużycy zwierzę rozwija niedokrwistość i wyczerpanie.

U bydła

U cieląt objawy nużycy pojawiają się od 3 miesięcy. Inwazja bydła może przybierać trzy formy:

• łuskowaty;
• krostkowy;
• uogólnione.

Najpierw pojawiają się na skórze kolonie guzków o średnicy 2-10 mm. Kolonia rośnie w ciągu 3 tygodni. Następnie guzki się otwierają. Po ich naciśnięciu wyróżnia się anemon i biaława woskowa masa. W dotkniętych obszarach skóry włosy najpierw wirują, a następnie wypadają. Kolonie są najczęściej zlokalizowane w skórze:

• skrzynia
• szyja
• przestrzeń podżuchwowa;
• staw barkowy;
• łopatki.

Uwaga!

Znaki charakteryzujące nużycę mogą sygnalizować inne choroby, dlatego jest to konieczne potwierdzenie laboratoryjne.

Jak rozpoznać kleszcza w domu

Demodeksy są zbyt małe, aby można je było zobaczyć gołym okiem. Objawy choroby nie są charakterystyczne tylko dla nużycy.

U ludzi podrażniona i opuchnięta skóra na twarzy może być wynikiem alergii na dowolny produkt spożywczy. Utrata i ropienie pęcherzyków rzęskowych również powodują patogeny.

U psów podobne zmiany skórne powodują infekcje grzybicze i roztocza sarkoptoidalne. Czasami pozbawiony skrupułów lekarz weterynarii może zdiagnozować demodekozę „na oko”, badając psa z łysiejącym grzbietem. Ale w 90% przypadków z łysieniem pleców zaczyna się zapalenie trzustki, chociaż pies ma również nieprzyjemny zapach. U zwierząt gospodarskich mogą pojawić się guzki pod skórą z powodu gadfly, ale nie z powodu demodeksów.

Ważne!

Na podstawie oznak zewnętrznych można podejrzewać zarażenie kleszczami, ale ostateczna diagnoza zostaje postawiona w laboratorium po zbadaniu skrawków skóry. Diagnoza jest trudna, ponieważ w skórze zawsze obecne są demodeksy w niewielkich ilościach. Trudno jest ustalić, czy kleszcz naprawdę był przyczyną chorób skóry.

Leczenie demodekozy

Demodeksy wydają się nieszkodliwe, ponieważ żyją tylko w skórze. Nawet jeśli spowodowały podrażnienie, jest to tylko wada zewnętrzna. Ale skóra jest jednym z najważniejszych organów w ciele żywych istot. Ponadto, jeśli pozwolisz na rozwój nużycy, kleszcze wnikają do narządów wewnętrznych. Z tego powodu pasożyty nie powinny być lekceważone.

Leczenie kleszczy skórnych Demodex jest przepisywane przez lekarza. Aby zwiększyć odporność, przepisuje się ogólne środki wzmacniające, a skórę smaruje się maściami roztoczobójczymi.

Ważne!

At leczenie nużycy Nie używaj tłustych kremów.

W przypadku demodeksów najkorzystniejszym środowiskiem są substancje zawierające tłuszcze:

• wazelina;
• olej roślinny;
• odżywczy krem ​​do skóry;
• tłuszcz

Ludzie są zwykle przepisywani do leczenia benzoesan benzylu - Maść, która zabija roztocza Demodex i świerzbu sarkoptoidalnego. Możliwe, że stosowanie nowoczesnych leków opartych na permetrynie.

W weterynarii stosuje się leki z grupy awermektyn. Dobrze sprawdzona maść awersyny 0,5%. Jest to rozwój rosyjskich naukowców z przełomu lat 80. i 90. ubiegłego wieku.

Kompleks środków terapeutycznych obejmuje również leczenie łóżek i pościeli zwierząt domowych leki roztoczobójcze. Zniszcz kleszcze pomogą w obróbce cieplnej.

Uwaga!

Demodex czuje się komfortowo w zakresie 30-40 ° C. Już w 14 ° C pasożyt wpada w osłupienie, a przy niższej temperaturze kleszcz ginie. Demodeksy w ogóle nie tolerują ciepła: pasożyty giną w temperaturze 52 ° C. Staranne prasowanie pościeli gwarantuje uwolnienie jajek i dorosłych na łóżku.

W leczeniu nużycy u zwierząt ściółka jest usuwana i spalana. Mieszkanie jest leczone lekami roztoczobójczymi. Pomieszczenia dla zwierząt hodowlanych są strzelane z palnika, fumigowane siarką lub również rozpylane za pomocą środków roztoczobójczych.

Zapobieganie

Zapobieganie rozwojowi choroby jest zawsze łatwiejsze niż leczenie. Ale w przypadku demodeksów środki zapobiegawcze komplikuje fakt, że ten pasożyt jest obecny w życiu ssaków od dnia urodzenia.

Osoba może zmniejszyć liczbę kleszczy na swoim ciele, przestrzegając higieny. Codzienny prysznic zmyje jaja demodeksu, które spadły na skórę.

Do zapobiegania nużycy u psów środki na pchły i kleszcze. Kleszcz demodex boi się leków stosowanych na zewnętrzne pasożyty. Ale jeśli pasożyt już przedostał się pod skórę, proste kołnierze nie pomogą. W takim przypadku działają tabletki, krople i zastrzyki, które przenikają przez warstwę podskórną.