Skąd pochodzą kleszcze

Kleszcze pojawiły się na Ziemi kilkadziesiąt milionów lat temu, będąc współczesnymi gigantycznymi gadami i od tego czasu niewiele się zmieniły. Z dużym prawdopodobieństwem nawet wtedy w podklasie Akari istniały gatunki żywiące się krwią dinozaura. Może to być pośrednie potwierdzenie ciepła dinozaurów. Kontynenty w tym czasie były wciąż jedną całością, co pozwalało przodkom współczesnych kleszczy rozprzestrzeniać się po całej planecie. W procesie ewolucji na już oddzielnych kontynentach powstały nowe gatunki kleszczy z pierwotnych, tworząc drzewo filogenetyczne. Dlatego pytanie, skąd pochodzą kleszcze w Rosji, jest błędne. Istnieli na tym terytorium na długo przed pojawieniem się stanów, a nawet Homo sapiens. Ale prawomocność kleszczy na terytorium Rosji nie ma wielkiego znaczenia dla ludzi, ponieważ dziś głównym zmartwieniem ludzkości jest walka z chorobami przenoszonymi przez te stawonogi. Zatem ustalenie pochodzenia kleszczy niosących zapalenie mózgu jest o wiele bardziej istotne niż ich historia ewolucyjna.

Historia zapalenia mózgu Tick

Uważa się, że do połowy lat 30. ubiegłego wieku zapalenie mózgu w Rosji i na Dalekim Wschodzie nie istniały. I dopiero po tych latach kleszcz mózgu rozprzestrzenił się w całej Eurazji. Istnieją dwie teorie, które odpowiadają na pytanie, skąd pochodzą kleszcze zapalenia mózgu.

Konspirologiczny

Winni są wszyscy Japończycy. W latach 30. ubiegłego wieku na Dalekim Wschodzie zauważono wybuchy nieznanej choroby. Epidemia szalała wśród ugrupowań Dalekowschodniej Armii Czerwonej.

Choroba została po raz pierwszy opisana w 1935 r. Przez A. G. Panova. W 1937 r. Wysłano tam ekspedycję, aby znaleźć źródło infekcji. Kierownikiem wyprawy był profesor L.A. Zilbert. Prace wyprawy zakończyły się powodzeniem i znaleziono wektor. Okazało się, że jest ixodic tajga kleszcza.

Od 1935 r. Na terytorium Mandżurii działa laboratorium do produkcji i testowania broni biologicznej prowadzone przez „Detachment 731”. Po wkroczeniu ZSRR do wojny z Japonią prace zostały ograniczone, a laboratorium zniszczone. Nie mogliśmy całkowicie zakryć śladów; po kapitulacji Japonii okazało się, że laboratorium pracowało z różnymi wirusami, wykorzystując różne obiekty jako nosicieli. Od szczurów po komary.

Uwaga!

Japończycy pracowali również z zapaleniem mózgu. Ale szczep wirusa był tym, który nosić komary. Japończycy dostali to od komarów. W latach dwudziestych w Japonii doszło do wybuchu zapalenia mózgu komara, w wyniku którego zginęło kilka tysięcy osób. Zapalenie mózgu komara jest krewnym przenoszonym przez kleszcze, ale szczepy są nadal różne.

Po powrocie do Moskwy aresztowano szefa ekspedycji na Daleki Wschód. Zarzut został wniesiony jako japoński sabotażysta, który przywiózł kleszczowe zapalenie mózgu do Rosji.

Niespójności

Japończycy pracowali z komarowym zapaleniem mózgu, które różni się od kleszczowego. Podróżujący na Daleki Wschód już w latach dwudziestych (10 lat wcześniej) wskazywali, że miejscowa ludność bała się kleszczy. Rdzenni mieszkańcy są bardziej odporni na kleszczowe zapalenie mózgu.

Uwaga!

Dzika fauna jest nosicielem wirusa, ale nie choruje.Wskazuje to, że wirus pojawił się w tajdze na długo przed przybyciem osoby.

Zapalenie mózgu jest bardzo zawodną bronią biologiczną:

• poważne konsekwencje powoduje tylko 20-30% przypadków;
• nawet w obszary w niekorzystnej sytuacji tylko 20% kleszczy jest zarażonych wirusem, a jeszcze mniej jest bezpiecznych;
• wirus nie jest przenoszony bezpośrednio od osoby do osoby;
• zmusić kleszczowe zapalenie mózgu nie można zaatakować osoby.

Łatwiej jest używać zarażonych zarazą szczurów i pcheł zamiast kleszczy. Właśnie tych wektorów rzeczywiście użyli Japończycy.

Ten, który wynalazł kleszcze specjalnie zainfekowane zapaleniem mózgu, dążył do innych celów: usunięcia konkurenta. Jeśli chodzi o rzekomy brak zapalenia mózgu w Rosji do lat trzydziestych XX wieku, można zrezygnować z teorii spisku.

Przed Wielką Rewolucją Październikową carski rząd nie był szczególnie zainteresowany stanem rzeczy na Dalekim Wschodzie. Ten region był miejscem honoru. Czasami nie honorowe, ale tylko linki. Z dużym prawdopodobieństwem ludzie chorowali na zapalenie mózgu. Ale ponieważ na pierwszym etapie rozwoju choroba ta jest bardzo podobna do grypy lub przeziębienia, została zdiagnozowana bez możliwości wykonywania badań krwi.

Ciekawe!

Zapalenie mózgu w tym czasie „przeszło” w diagnozach medycznych jako „toksyczna grypa”.

Po pierwszym etapie choroby następuje remisja (osoba wraca do zdrowia), a drugi etap występuje tylko u jednej trzeciej pacjentów. I niewielu chorych przypomniało sobie kleszcza, który ugryzł go miesiąc temu.

Dopiero gdy „grypa” zaczęła kosić jednostki wojskowe, czyli organizacje, w których jest dużo ludzi i wszystko jest w zasięgu wzroku, przywódcy i lekarze podejrzewali, że przyczyną epidemii nie były zwykłe choroby zakaźne, i zaczęli szukać źródła choroby.

Współczesna genetyka

Rozwój nauki i badań genetycznych pozwolił naukowcom prześledzić pochodzenie i rozmieszczenie różnych gatunków zwierząt. Ale z kleszczami i zapaleniem mózgu wszystko stało się jeszcze bardziej zagmatwane.

Najpopularniejsza wersja rozprzestrzeniania się zapalenia mózgu dzisiaj twierdzi, że choroba zawsze występowała na Dalekim Wschodzie. We wsiach była chora, ale nie rozumiała, co to jest. Wraz z początkiem aktywnego rozwoju wschodniej części Rosji przypadki choroby stały się częstsze, a zapalenie mózgu zaczęło rozprzestrzeniać się na Zachód. Pierwszy przypadek choroby w Europie odnotowano dopiero w 1948 r. W Czechach.

Ale w 2012 r. Na międzynarodowej konferencji w Irkucku naukowcy z Nowosybirska wyrazili przeciwny punkt widzenia. Ich zdaniem, w oparciu o analizę fragmentu sekwencji nukleotydowej, zapalenie mózgu rozprzestrzenia się z zachodu na wschód.

Istnieje kompromisowy punkt widzenia, którego autorzy, w oparciu o analizę sekwencji TBEV całego genomu z GenBank, uważają Syberię za miejsce występowania zapalenia mózgu. Ich zdaniem rozprzestrzenianie się choroby przebiegało równolegle w obu kierunkach.

Autorzy hipotez w swoich argumentach używają tych samych łańcuchów nukleotydowych i tego samego oprogramowania do określania czasu wystąpienia wirusa.

Uwaga!

Czas pojawienia się wirusa według tych hipotez również jest bardzo różny: od 2,25 do 5-7 tysięcy lat. Japończycy oczywiście nie mają z tym nic wspólnego.

Biorąc pod uwagę odporność dzikiej fauny na wirusa i dość wąskie rozprzestrzenianie się wirusa pomimo tego ixodid kleszcze chyba że żyją w lodzie, możemy stwierdzić, że rozprzestrzenianie się wirusa na północ i południe jest ograniczone przez jakiś naturalny czynnik. W przypadku sztucznie wytworzonej broni biologicznej takie czynniki nie działają.

Więcej wypraw pod koniec lat 30. ujawniło 29 szczepów wirusa, które istnieją na wolności. W przypadku broni biologicznej taka różnorodność jest również nietypowa.

Dlatego hipoteza o niezależnym występowaniu zapalenia mózgu w lasach Eurazji wydaje się bardziej spójna. A skąd, dokąd wirus faktycznie się rozprzestrzenia, jest interesujący tylko dla naukowców. Zwykli obywatele są dziś znacznie bardziej zaniepokojeni pytaniem, skąd pochodzą kleszcze w tak dużych ilościach.

Jak się dzisiaj mają sprawy z zapaleniem mózgu?

Jeśli zastosujemy się do teorii spiskowych, fabuła jest znacznie łatwiejsza do zobaczenia w dzisiejszej eksplozji liczb kleszczowych. Nawet w dziedzinie zapalenia mózgu 40 lat temu podjęto środki ostrożności ze względu na reasekurację. Trudno było „znaleźć” kleszcza w lesie. Dzisiaj za 1 kwadrat. km badacze strzelają 40 szt. stawonogi. I zwykli obywatele narzekają, że po każdym wyjściu na spacer z psem usuwa się z niego co najmniej 5 pajęczaków.

Tam, gdzie nie ma zapalenia mózgu, jest powszechne piroplazmoza. A liczba kleszczy zakażonych tą chorobą znacznie przewyższa liczbę zapalenia mózgu.

Uwaga!

Taki wybuch nastąpił z powodu zakazu DDT i całkowitego zaprzestania leczenia owadobójczego lasów. Insektycydy zaszkodziły naturze, zabijając wszystkie owady, ale powstrzymywały kleszcze. Dziś populacja stawonogów rozmnaża się w sposób niekontrolowany, a zapalenie mózgu powoli wkrada się w nowe regiony kraju.

Jeśli leczenie lasów pestycydami nie zostanie przywrócone, cała nadzieja pozostaje tylko dla tych bardzo naturalnych czynników, które powstrzymały rozprzestrzenianie się zapalenia mózgu przed wynalezieniem insektycydów.