Szczepionka Tularemia

Szczepienia przeciw tularemii są ujęte w kalendarzu obowiązkowych szczepień ze względu na wskazania epidemiczne. W regionach, w których choroba objawia się aktywnie, szczepienia są rutynowo podawane dorosłym i dzieciom. Szczepienia przeprowadza się do pewnego kontyngentu ludzi, którzy żyją, tymczasowo lub planują podróż do niebezpiecznych miejsc.

Tularemia - co to jest

Zakażenie zooanthroponiczne naturalnymi ogniskami. Nazwa pochodzi od hrabstwa Tulare w Kalifornii, gdzie po raz pierwszy odkryto chorobę, a także przedrostki innych greckich. αἷμα, co oznacza „krew”.

Czynnikiem sprawczym jest mała bakteria Francisella tularensis. Umiera w ciągu 10 minut w temperaturze +60 stopni Celsjusza, natychmiast - po ugotowaniu. Nosicielami kijów w naturze są króliki, zające, nornice, szczury wodne i inne gryzonie.

Rozwiń infekcję owady ssące krew: komary, tyka, Muchy z ugryzieniem. Inne sposoby infekcji - zarażona osoba, jedzenie, woda. Jak również poprzez aspirację podczas przetwarzania upraw, produkty paszowe.

Okres inkubacji tularemii wynosi 1-2 tygodnie, ale może trwać do 21 dni. Zależy od siły układu odpornościowego. Charakterystyczne objawy choroby:

• gorączka
• uszkodzenie węzłów chłonnych;
• zatrucie wszystkimi objawami - nudnościami, wymiotami, biegunką, osłabieniem, bólem głowy;
• zapalenie spojówek;
• uszkodzenie błony śluzowej jamy ustnej, nosa.

Uwaga!

Zaczyna się gwałtownie od nagłego wzrostu temperatury ciała, osłabienia mięśni. Przypomina objawy grypy.

Naturalne ogniska choroby są dostępne w Europie, Azji, Ameryce. W Rosji we wszystkich regionach i regionach znaleziono tularemię w różnym czasie. 75% przypadków ma miejsce w regionie środkowej, północnej i zachodniej Syberii. Wybuch tularemii wiąże się ze wzrostem liczby myszy i szczurów.

Choroba dobrze reaguje na leczenie dzięki terminowemu kontaktowi o pomoc specjalistów. Ostre objawy znikają po 12 dniach, pełne wyzdrowienie następuje w ciągu miesiąca. Przypadki umieralności są rzadko rejestrowane - w przypadku powikłań ciężki przebieg choroby. Zapobieganie to szczepienia, kontrola sytuacji wśród dzikich zwierząt, deratyzacja, zwalczanie szkodników.

Szczepienie Tularemia

Wskazania - planowane, awaryjne zapobieganie chorobie w ogniskach infekcji. Chociaż każda osoba jest narażona na ryzyko zakażenia, szczepionkę przeciwko tularemii podaje się pewnemu kontyngentowi osób znajdujących się w niekorzystnej strefie, które mogą być źródłem zarażenia w życiu codziennym, w naturze, w zależności od zawodu. Kategoria osób podlegających obowiązkowym szczepieniom zależy od nadzoru sanitarnego i epidemiologicznego.

Konieczne szczepienie:

• specjaliści pracujący z komórkami patogenu infekcji;
• osoby zaangażowane w dezynfekcję regionu;
• lekarze mający częsty kontakt z chorymi pacjentami;
• miejscowej ludności, gościom, specjalistom przebywającym w regionie dla pracowników - budowniczych, drwali, geologów, drwali, pracowników rolnych;
• ludzie planujący wakacje w niebezpiecznych miejscach epidemiologicznych.

Szczepionka jest podawana w trybie pilnym osobom, które przybyły na obszary znajdujące się w niekorzystnej sytuacji, a także tam, gdzie nie wiedziały o niebezpieczeństwie.

Uwaga!

Ponieważ choroba nie jest szeroko rozpowszechniona, często pojawia się pytanie wśród populacji - od czego jest szczepionka przeciwko tularemii. Szczepionka chroni przed patologiami w układzie limfatycznym, zapaleniem płuc, zapaleniem płuc, workiem serca, zapaleniem opon mózgowych, zapaleniem stawów i innymi powikłaniami. Szczepionka jest obowiązkowa lub nie, określa nadzór sanitarno-epidemiologiczny po przeanalizowaniu sytuacji w określonym regionie, ale nikt nie dokonuje szczepień siłą. Dorośli muszą podejmować własne decyzje.

Przeciwwskazania

Szczepionka nie jest przeprowadzana w wielu przypadkach:

• ciąża
• laktacja
• indywidualna nietolerancja składników;
• onkologia;
• wszelkie formy niedoboru odporności;
• gruźlica
• Zakażenie wirusem HIV
• astma oskrzelowa podczas zaostrzenia;
• alergiczne wysypki skórne;
• gorączka

Uwaga!

Szczepionkę przeciwko tularemii podaje się dzieciom w wieku 7 lat. W obszarach niebezpiecznych jest obowiązkowe.

Skutki uboczne szczepienia tularemią

W większości przypadków szczepienia przebiegają bez powikłań, ale odczuwa się pewien dyskomfort.

• Piątego dnia pojawia się lokalna reakcja na szczepionkę w postaci zaczerwienienia, obrzęku, ropienia. Miejsce wstrzyknięcia boli, a po chwili zaczyna swędzieć.
• Niedaleko miejsca wstrzyknięcia węzły chłonne czasami powiększają się, odczuwa się zagęszczenie.
• W ciągu 1-3 dni po szczepionce obserwuje się pogorszenie samopoczucia - niewielki wzrost temperatury, ból głowy, osłabienie. Dozwolone jest stosowanie leków przeciwgorączkowych.
• W niewielkiej części zaszczepionych obserwuje się miejscową reakcję alergiczną w postaci wysypki skórnej, swędzenia. Aby poprawić stan, przepisywane są ogólnoustrojowe leki przeciwhistaminowe, zabrania się rozmazywania szczepionki. Osobom o zwiększonej skłonności do alergii zaleca się rozpoczęcie przyjmowania leków przeciwhistaminowych na 3 dni przed szczepieniem, w takiej samej ilości po nim.

Stan normalizuje się w ciągu tygodnia, skóra jest stopniowo przywracana. Nie ma poważnych powikłań po szczepieniu przeciwko tularemii z jej prawidłowym zachowaniem.

Instrukcja obsługi

Szczepionka jest podawana w celu zapobiegania nagłym wypadkom, zaplanowanym przez lokalnych mieszkańców mieszkających na zainfekowanym obszarze. Schemat jest prosty - 1 szczepienie bez późniejszego ponownego szczepienia. Po 7 i 14 dniach monitoruje się układ odpornościowy - wykonuje się test skórny lub krew jest badana na obecność przeciwciał przeciwko tularemii. W przypadku wyniku negatywnego lek podaje się ponownie. Wstrzyknięcie wykonuje się w ramię specjalną żywą szczepionką tularemia. Ochrona odporności trwa średnio 5 lat.

Recenzje szczepień

Tularemia od gryzoni jest niebezpieczna w ciepłym sezonie, kiedy infekcja jest aktywnie przenoszona przez komary, kleszcze, muchy. Wraz z nadejściem zimna zmniejsza się ryzyko infekcji.

W zeszłym roku dziecko przyniosło do domu ulotkę z prośbą o zgodę na szczepienie przeciwko tularemii. Nic nie wiedziała o tej dolegliwości. Zacząłem szperać w Internecie. Stwierdzono, że możesz zarazić się od szczurów, myszy. Nie mamy takich ludzi, mieszkamy w mieszkaniu, nasz syn nie dotyka zwierząt domowych. Przestraszyli nas, ale napisali odmowę.

Irina, Moskwa

Szczepiono ich rutynowo w szkole; nie wystąpiły silne skutki uboczne. Zaczerwienienie na skórze, obrzęk. Pierwszego dnia natychmiast podała lek przeciwhistaminowy, temperatura nie wzrosła. Łatwo wysiedli, ale teraz dusza jest spokojna.

Albina, Wołgograd

Szczepionka jest podawana dzieciom tylko za zgodą rodziców; sami dorośli mają prawo decydować, czy tego potrzebują, czy nie. Warto zaszczepić się, jeśli lekarze zdecydowanie zalecają przypadki zakażeń w regionie.