Jak wygląda złośnica, zdjęcie i opis

Ryjówka jest przedstawicielem rzędu ryjówek należących do zwierząt owadożernych. Często są mylnie nazywane gryzoniami z powodu ich podobieństwa do mysz polowa. Ale najbliższymi krewnymi zwierząt są jeże i pieprzyki. Duża liczba tych małych zwierząt wynika z braku naturalnych wrogów. Wynika to z faktu, że u złośników płaszcz jest pokryty specjalnym smarem uwalnianym przez gruczoły skórne. Zapach tłustej substancji odstrasza każdego drapieżnika, z wyjątkiem niektórych gatunków węży w krajach tropikalnych.

Rodzaje złośników

Znanych około 300 rodzaje złośników. Zdjęcia i opisy odmian zwierząt są szeroko reprezentowane w zasobach internetowych. Najbardziej znanymi gatunkami tych zwierząt są:

• ryjówka i jej rodzaje;
• ryjówka i jej odmiany;
• ryjówki wodne;
• ryjówki słoni i inne.

Maleńka ryjówka jest szeroko rozpowszechniona - najmniejszy przedstawiciel ssaków, ich długość ciała wynosi tylko 3-5 cm bez długości ogona. Ryjówka ma swoją nazwę brązowego szkliwa na czubkach zębów, co chroni je przed przedwczesnym zgrzytaniem. Oprócz brązowego koloru szkliwa włosy złośnicy mają również brązowy odcień.

Muchomor złośliwy lub karłowaty jest przedstawicielem owadów owadożernych, charakteryzujących się białym kolorem szkliwa zębów i wielkości ciała około 7 cm, jest mniej powszechny niż krewny karła i ma szary kolor sierści.

Uwaga!

Największym przedstawicielem złośników jest ryjówka olbrzymia. Jej ciało może osiągnąć 15 cm, a długość ogona 10 cm. Kolor złośliwej sierści zmienia się od jasnoszarego do prawie czarnego. Olbrzymia złośnica, pomimo swojej nieszkodliwej działalności życiowej, bardzo często staje się ofiarą ludzi, którzy ją mylą szczur.

Ryjówka lub zwykła kutora to duży owadożerca, który woli żyć na brzegach zbiorników słodkowodnych. Charakterystyczną cechą struktury zwierzęcia wodnego jest obecność twardych sierści na nogach dla bardziej wydajnego ruchu w wodzie i wodoodpornej wełny. Jej wygląd przypomina szczur wodny. Dieta Kutory obejmuje małe gatunki ryb, płazów, owadów. Kolor mieszkańca wody jest szary, a żołądek ma jaśniejszy odcień.

Siedliska dla zwierząt

Ryjówki są wszechobecne, z wyjątkiem terytoriów polarnych. Najczęściej można je znaleźć w krajach Azji, Europy, Afryki, Ameryki Północnej, Rosji. Wolą mieszkać głównie w wilgotnej glebie w pobliżu stawów i bagien. Często osiedlają się w zagłębieniach drzew, zgniłych pniach, w opadłych liściach. Czasami ryjówki zamieszkują norki.

Zwierzęta rzadko zmieniają miejsce zamieszkania, wolą eksplorować terytorium o powierzchni kilkudziesięciu metrów kwadratowych. Najczęściej ich dom wiejski lub ogród staje się ich domem. Zaangażowana w kopanie dziur w poszukiwaniu owadów, złośnica może wykopać cały ogród o powierzchni kilkuset hektarów dziennie.

Ciekawe!

W przypadku pojawienia się nieproszonego najeźdźcy terytorium, złośnicy mogą bronić swojego miejsca i walczyć z przeciwnikiem na śmierć.

Na jednej działce o powierzchni kilkuset hektarów żyje nie więcej niż dwie osoby dorosłe.Ryjówki nie lubią migrować z własnej woli, przez całe życie przylegają do jednego terytorium. Wyjątkiem jest ich przymusowe usunięcie przez ludzi. Po dokładnym przestudiowaniu kawałka ziemi zwierzę przenosi się na sąsiednie terytorium, aż na starym pojawią się nowe owady.

Cechy struktury, wygląd złośnicy

Ryjówka otrzymała tytuł szkodnika ze względu na nienasycony apetyt. Ma bardzo szybki metabolizm, więc spędza wszystkie godziny na przebudzeniu, szukając pożywienia, od czasu do czasu przerywając odpoczynek i sen.

Rozmiar złośników nie przekracza rozmiarów zwykłej myszy. Te małe ssaki rzadko osiągają 5-7 cm długości. Bardzo często zwierzę myli się z myszą, więc wszyscy ogrodnicy i ogrodnicy powinni wiedzieć, jak wygląda złośnica:

• ma grubszy ogon;
• trąba wydłużony, ruchomy nos;
• kolor krótkiego płaszcza może się różnić od jasnobrązowego do ciemnoszarego.

Oczy małego mieszkańca ogrodu są ślepe, jak wielu przedstawicieli złośników. Głównymi narządami zmysłów są słuch i węch. Duże uszy złośnicy działają jak sonar i przekazują wszystkie informacje o środowisku. Ostry zapach pozwala znaleźć nawet podziemne owady, które żywią się złośnicą.

Odżywianie i rozmnażanie

Zwierzę nie powoduje bezpośredniej szkody dla ludzi. W przeciwieństwie do myszy, ryjówki nie szkodzą letnim mieszkańcom. Przeciwnie, niszczą wielu wrogów ogrodu. Ulubionym jedzeniem dla nich są:

• Niedźwiedzie
• chrząszcze liściowe;
• Chrząszcze majowe;
• ślimaki;
• wszy drewniane;
• gąsienice
• pająki
• dżdżownice;
• larwy.

Oprócz owadów zwierzęta czasami jedzą ziarna i nasiona roślin. W pogoni za jedzeniem ryjówka może uszkodzić system korzeniowy upraw ogrodowych i ogrodniczych. Odwadnianie gleby i jej oczyszczanie ze szkodników ma większą korzyść niż prawdopodobieństwo śmierci roślin z powodu oszustwa mieszkającego na ogonie. Ale trawniki lub klomby z dziurami raczej nie zadowolą właścicieli działek. Dlatego zwierzęta te mają złą reputację i wielu letnich mieszkańców próbuje pozbyć się złośników na stronie.

Przez jeden dzień ssak może jeść masowo jedzenie, które jest czterokrotnie większe niż sam zjadacz. Taki apetyt w przypadku braku pożywienia może doprowadzić zwierzę do skrajności - zaczyna polować na małe jaszczurki lub swoich krewnych. Jeśli w ciągu 8-9 godzin nie uda mu się znaleźć jedzenia, zwierzę umiera z głodu. Zimą głód występuje w ciągu 3-4 godzin, więc niewiele ryjówek przetrwa do wiosny.

W krótkim okresie użytkowania, od 1 do 2 lat, ryjówka jest w stanie znieść i wychować do 6 miotów. We wstępnie przygotowanym gnieździe wyłożonym miękką pościelą pojawia się od 3 do 10 niewidomych dzieci. Troskliwa samica karmi swoje młode mlekiem, stopniowo przenosząc je na pokarm stały. Pod koniec 3 tygodni dzieci stają się niezależnymi osobnikami.

Ciekawe!

Zdarzają się przypadki, gdy złośnica wychowuje do 20 dzieci jednocześnie. W sezonie letnim, w sprzyjających warunkach, jedna samica może wychować około 40 młodych. A niektóre z jej dzieci będą miały czas na poród pod koniec bieżącego okresu letniego.

Po dwóch tygodniach młode mogą poruszać się niezależnie i opuszczać norek. Poruszają się, trzymając zęby u podstawy ogona przed chodzącym zwierzęciem. W takim pociągu wszędzie podążają za Mamą, aby się nie zgubić.

Do tej pory zwierzęta te nie są monogamiczne ani poligamiczne. Są słabo zbadani, ponieważ są głównie nocni i spędzają dużo czasu pod ziemią. Wiadomo, że oboje rodzice przygotowują gniazdo dla przyszłego potomstwa.