Dlaczego pies swędzi, jeśli nie ma pcheł: co robić, jak i jak leczyć

Czasami, gdy właściciel potraktował zwierzę z pchły u psów, a ich tam nie ma, pies nadal czesze skórę i gryzie się. Może być tego kilka przyczyn. Swędzenie jest spowodowane przez pasożytnicze owady, może to być objaw niektórych poważnych chorób. Zastanów się, dlaczego pies swędzi, jeśli nie ma pcheł.

Możliwe przyczyny dyskomfortu

Swędzenie powoduje dyskomfort u psa, swędzi, a patogeny i grzyby mogą przenikać przez zmiany. Przyczyną swędzenia może być:

• pasożyty zewnętrzne;
• reakcja alergiczna o różnej etiologii;
• choroby skóry;
• nadczynność gruczołów łojowych;
• stres
• choroby ogólnoustrojowe - choroby układu rozrodczego, procesy nowotworowe w ciele, patologie endokrynologiczne.

Właściciel psa rzadko jest w stanie samodzielnie ustalić przyczynę swędzenia, konieczne jest poszukiwanie wykwalifikowanej pomocy, ponieważ choroba może być spowodowana z kilku powodów.

Pasożyty zewnętrzne

Owady pasożytujące na zwierzętach to nie tylko pchły, ale także inne stawonogi - kleszcze, wszy i zjadacze wszy.

Po potraktowaniu zwierzęcia z pcheł nie można być całkowicie pewnym, że udało mu się go pozbyć. W końcu jaja i larwy pcheł mogą pozostać na pościeli psa, w tapicerce meblowej i dywanach. Dlatego powinieneś jeszcze raz zbadać sierść psa w celu wykrycia jaj i dorosłych pcheł.

Jeśli pies swędzi, ale nie ma pcheł, warto zbadać skórę pod kątem obecności innych owadów:

• tyka: ixodic, gamasic, podskórnie (demodeks), swędzenie, uszne itp.;
• zjadacze chrząszczy.

Kleszcz Ixodid powoduje choroby - piroplazmozę, erlichiozę, hemobartonillozę, borelioza z limonki. Oddzielne ślinianki kleszczy powodują silne swędzenie i drapanie u psów na szyi, uszach, głowie. On ugryzienie kleszcza a pchły mogą być reakcją alergiczną, która prowadzi do wysypki i swędzenia. Pies swędzi cały czas, powodując samookaleczenie. Jak leczyć zwierzę z powodu piroplazmozy, tylko lekarz weterynarii może przepisać.

Kleszcz gamasid pasożytuje na małych zwierzętach (myszach, szczurach) i ptakach (kury, gołębie). Pasożyt może migrować na tułów psa, jeśli w pobliżu nie ma znanego żywiciela.

Kleszcz podskórny może długo pasożytować na powierzchni naskórka, żywiąc się napalonymi łuskami. Przy obniżeniu odporności kleszcz wnika głęboko w skórę, powodując silne swędzenie. Samica składa jaja w mieszku włosowym, który ulega zapaleniu, tworząc charakterystyczną czerwoną wysypkę. Demodekoza najczęściej występuje na twarzy psa. Swędzenie powoduje drapanie i czerwone plamy na nosie, wokół ust i oczu.

Roztocza swędzące, które nazywa się swędzeniem z powodu objawów towarzyszących infekcji, wywołują świerzb.

Ciekawe!

Świąd spada na psa przy długotrwałym kontakcie ze skórą zdrowego i chorego zwierzęcia. Owad jest „wkręcony” pod skórę i do tego potrzebuje co najmniej pół godziny. Już zapłodniona samica, która składa jaja w zewnętrznej warstwie skóry, zaraża zwierzę. Pojawiające się larwy aktywnie się poruszają, gryząc, więc pies swędzi.

Roztocza pasożytują w uszach kotów i psów, żerując na wydzielaniu gruczołów łojowych i siarki. Tymczasowo, dopóki nie wejdzie do kanału słuchowego, owad może znajdować się na dowolnej części ciała, gryząc kanały w skórze, aby dostać się do limfy. Dotknięty obszar zaczyna swędzić, więc pies trzęsie uszami i zaczyna je intensywnie drapać.

Każdy rodzaj kleszcza ma objawy charakterystyczne dla określonego rodzaju i wspólne dla wszystkich, wśród których najważniejsze jest swędzenie. Leczenie obejmuje leki miejscowe i ogólnoustrojowe. Kompleks jest przepisywany tylko przez weterynarza, samoleczenie może prowadzić do poważnych konsekwencji.

Ale infekcji kleszczami, wszy i pchłami można zapobiec, traktując psa jednym z leków w postaci sprayu Lampart, Bolfo, Linia frontu, Defendog). Krople sprawdziły się dobrze.

• Linia frontu;
• Bars Forte;
• Bariera;
• Blokhnet;
• Prawnik;
• Glistnika;
• Advantix;
• Lekarz praktykujący.

Zaleca się również noszenie zwierzęcia kołnierz (Kiltiks, Foresto, Glistnika).

Reakcja alergiczna na różne czynniki drażniące

Jeśli pies ciągle swędzi, a badanie na obecność pcheł i innych pasożytów jest negatywne, możesz podejrzewać alergię spowodowaną przez następujące czynniki:

• ukąszenia pcheł;
• substancje, które dostają się do organizmu drogą powietrzną;
• chemikalia z produktów higienicznych;
• pasza lub jej zmiana;
• szczepionki i szczepienia.

Ciało osoby i psa są bardzo różne i pomimo faktu, że składniki alergiczne są podobne, a ich mechanizm działania jest taki sam, objawy są różne. U psów alergie przedłużają się ze względu na swędzenie i zaburzenia skórne. Następnie, w miejscu silnego zadrapania, wprowadza się wtórną infekcję, której towarzyszy stan zapalny.

Pchły wywołują alergię, która jest reakcją organizmu na obce białko, które dostaje się do krwioobiegu z gruczołami ślinowymi owada. Nawet jedna pchła, która trafiła psa, może powodować alergie u zwierzęcia, które kiedyś cierpiało z powodu pcheł.

Atopowe zapalenie skóry, które lekarze oceniają od 4 do 16% psów, powoduje:

• pyłek roślinny;
• kurz domowy;
• odchody i cząstki chitynowej osłony owadów synantropijnych;
• grzyby pleśniowe;
• martwe cząsteczki naskórka;
• ptasie pióra i puch.

Ciekawe!

Gdy alergen dostanie się do organizmu, stymuluje tworzenie przeciwciał, których synteza zależy od predyspozycji genetycznych. Przeciwciała uczulające skórę tworzą się w komórkach, łącząc się w kompleksy antygen / odczynnik. To one i substancje bioaktywne uwalniane podczas reakcji tkanek prowadzą do wysypki, uczucia „gęsiej skórki” z powodu mimowolnego drgania małych mięśni, swędzenia.

Pies często swędzi, szczególnie w okolicy palców u stóp, brzucha, ogona, pleców. Pod płaszczem tworzą się czerwone plamy, które są łatwe do zauważenia, szczególnie u ras psów krótkowłosych.

Białka (anafilaksja) lub niebiałkowe składniki paszowe (atopia) powodują alergie pokarmowe. Konieczne jest rozróżnienie nietolerancji niektórych produktów i prawdziwej alergii, dlatego tylko specjalista po diagnostyce różnicowej może zdecydować, jak leczyć alergię pokarmową.

Alergie u psów są najczęściej powodowane przez produkty takie jak mięso końskie, wołowina, mleko. Druga grupa produktów alergizujących to soja, kurczak, jagnięcina. Wiele kanałów premium zawiera te produkty. Alergii towarzyszy tak silne swędzenie, że pies swędzi, gryząc te miejsca, może całkowicie usunąć siekacze. W miejscu silnego lizania włosy wypadają, co prowadzi do całkowitego łysienia, przebarwienia sierści, piodermii, szorstkości i przebarwienia naskórka.

U psów długowłosych reakcja alergiczna wywołuje rozwój ciężkiego zapalenia skóry. Jeśli swędzenie pekińczyka, a na obszarach ciała zauważalnie lepkie, takie jak ślina, wełna, przyczyną może być mokre zapalenie skóry. Podczas cięcia wełny widoczny jest bardzo złożony obraz patologii.

Alergię można wywołać za pomocą leków - kropli do oczu i uszu, szczepionek itp. Objawy są takie same jak w przypadku innych rodzajów alergii. Jeśli pies swędzi po kroplach z pcheł, to z dużym prawdopodobieństwem można założyć, że jest uczulona na to lekarstwo.

Dermatoza, której towarzyszy swędzenie, może być spowodowana kontaktem z kołnierzem. Często tę formę choroby obserwuje się u szczeniąt, ponieważ ich delikatna skóra jest bardzo wrażliwa na ciągłe działanie środków owadobójczych. Szczeniak swędzi, próbując zdjąć obrożę.

W leczeniu reakcji alergicznych lekarze weterynarii przepisują kortyzon i inne leki przeciwhistaminowe, które pomagają łagodzić objawy skórne i swędzenie (Benadril, Tavist, Amitryptylina, Atarax).

Choroby skóry

Pies jest bardzo swędzący i ma różne choroby skóry. Najczęstsze z nich to porosty, wypryski mokre lub suche, dermatozy.

Dermatofitozę często obserwuje się u szczeniąt, młodych zwierząt i psów o obniżonej odporności. Grzybice powodują nie tylko swędzenie, ale także wypadanie włosów, guzkowe zmiany skórne, złuszczanie i zażółcenie pazurów, łuszczenie i pękanie opuszek na łapach.

Lekarz przepisuje leczenie organizmu środkami przeciwgrzybiczymi - szamponami (Nizoral, Dermazole) lub lekiem dla psów Imaverol. Do leczenia ogólnoustrojowego stosuje się następujące leki - Orungal (Itrakonazol), Lamisil (Terbinafina), Nizoral, Oronazol (Ketokonazol).

U zdrowych psów łupież jest nieobecny lub niewidoczny. Płatki łupieżu mogą tworzyć się pod wpływem różnych czynników, które powodują suchy lub tłusty łojotok. Kiedy szpic swędzi lub swędzi szkodników przedstawiciele innych ras „kanapowych”, przyczyną jest suchy łojotok. Zwierzęta te są często kąpane, co prowadzi do dysfunkcji gruczołów łojowych i wysychania skóry. Brak tłuszczu prowadzi również do powstawania suchego łupieżu. Jeśli przyczyną nie jest zakażenie grzybicze lub choroby ogólnoustrojowe, lekarz przepisuje szampony przeciwłojotokowe.

Zapalne zapalenie skóry często występuje u psów z dużymi fałdami skóry. Jeśli mops swędzi, lub chow-chow, buldog, mastif drapie twarz w łapach, powinieneś sprawdzić fałdy, w których możesz wykryć zaczerwienienie skóry i zwiększoną wilgotność, obrzęk i zniszczenie naskórka.

Dermatozy zaczynają być leczone antybakteryjnymi, dezynfekującymi detergentami, a następnie są traktowane preparatami suszącymi. W przypadku, gdy proces ten trwa, lekarz przepisuje antybiotyki.

Nadczynność gruczołów łojowych

U niektórych psów objawia się patologia, taka jak „tłusty ogon”. Ta patologia występuje częściej u kotów, ale także u psów. Nadczynność gruczołów łojowych, zlokalizowanych jako różaniec na górnej powierzchni ogona i wokół jego podstawy, prowadzi do spójności sierści, tworzenia czarnych plam na skórze i pojawienia się tłustego łojotoku. Swędzenie powoduje, że pies gryzie ogon, „jeździ” na księdza, powodując poważny dyskomfort. Pies może lizać dotknięty obszar i powodować łysienie lub poważne obrażenia ogona.

Zabieg polega na potraktowaniu wełny specjalnymi szamponami w celu regulacji funkcji gruczołów łojowych. Dopóki przyczyna nadczynności nie zostanie wyjaśniona, jest to jedyna metoda.

Stres

U psów układ nerwowy reaguje na długotrwałe narażenie na czynniki stresujące z różnymi objawami, w tym skórnymi. Czynniki krótkoterminowe - wizyta u lekarza, zastrzyki, ostry płacz, nieprzyjemny silny zapach powodują reakcję, która znika, gdy znika czynnik drażniący. Długotrwały stres może prowadzić do różnych objawów zewnętrznych, w tym zwiększonego lizania, gryzienia niektórych części ciała z powodu alergii lub łojotoku.

Leczenie polega na wyeliminowaniu czynnika stresu, zapewnieniu pozytywnych emocji i rozproszeniu uwagi. Dobry efekt terapeutyczny przynosi „terapia zajęciowa”. W przewlekłym stresie lekarz może przepisać środki uspokajające.

Cokolwiek spowodowało swędzenie psa, właściciel powinien dokładnie to rozważyć i niezwłocznie skontaktować się z weterynarzem. Samoleczenie może nie tylko powodować poważne konsekwencje, ale także przegapić czas potrzebny na całkowite wyleczenie.